Koorjubilarissen in Diessen

St.-Cecilia, patrones van muziek, instrumentenmakers en zangers, wordt herdacht op 22 november. Rond deze datum vieren muziekgezelschappen en koren het St.-Ceciliafeest.

In de St.-Ceciliaviering op maandag 25 november in Diessen zijn drie koorleden uit de Diessense kerkkoren gehuldigd voor hun jarenlange lidmaatschap. Het zijn de broers Adriaan en Jan van den Hout en Bertha van de Wouw. 

Hartelijk gefeliciteerd met en dank voor zoveel jaren trouwe inzet! 

 

Adriaan van den Hout, 70 jaar koorlid

Adriaan van den Hout, 85 jaar, beleeft een wel heel bijzonder jubileum: 70 jaar al zet hij zich in als lid, later ook als dirigent en bestuurslid, voor verschillende Diessense kerkkoren.
Voor 70 jaar heeft de Gregoriusvereniging geen medailles of spelden van verdienste meer. Wel mocht Adriaan een prachtige, robuuste Gregoriuskaars in ontvangst nemen. Verder een oorkonde met indrukwekkende handtekeningen van het hoofd en het afdelingsbestuur van de St.-Gregorius-vereniging, en namens het koorbestuur de handtekening van pastoor Marc Massaer.

Wie meer wil weten over Adriaans koorverleden klikt hier

Adriaans imposante zangcarrière is verweven met de geschiedenis van de Diessense kerkkoren. In Hers en geens dur Diessen deel 11 (2003) heeft Cees van Bijsterveldt de geschiedenis van het kerkkoor vanaf 1765 beschreven in het artikel ‘Van schuurkerkkoor tot gemengd koor’, pag. 32 t/m 48.

 

Bertha van de Wouw, 50 jaar koorlid

Zingen is haar lust en haar leven! Al 50 jaar zingt Bertha van de Wouw-van den Broek in de St.-Willibrorduskerk, die haar zo dierbaar is.

In 1969, kort nadat het St.-Willibrorduskoor een gemengd koor was geworden, greep ze haar kans en meldde zij zich aan. Geen zangtesten; iedereen was ervan overtuigd dat Bertha een aanwinst was, en dat bleek ze ook te zijn. In het weekend de H. Mis en in de week de rouw- en trouwdiensten. Niets was haar te veel!

In 1972, toen het gemengd koor doorging als een mannenkoor, ging Bertha verder met het dameskoor, dat af en toe ook de H. Mis zong. Met dit koor bleef ze vooral ‘rouw en trouw’ doen.

 

Gemengd of Willibrorduskoor
In 1990 verlangden de mannen toch weer naar de ‘goeie oude tijd’. In overleg met het kerkbestuur werd besloten dat er weer een gemengd koor zou komen. Maar, liet het kerkbestuur weten, zó mochten de vrouwen van het dameskoor zich niet aansluiten. De mannen moesten zelf op zoek gaan naar vrouwelijke koorleden en dat lukte wonderwel. Een jaar later werden de regels versoepeld en mochten dames van het dameskoor meezingen in het ‘gemengd’, dat nog steeds het St.-Willibrorduskoor heet.
’t Zal niemand verbazen dat Bertha als één van de eersten als sopraan ging meezingen. En dat doet ze nog steeds.

 

Norbertuskoor
In 2013 werd het nieuwe Norbertuskoor opgericht, waarvan Bertha direct lid werd. Nu werd het pas echt druk met zingen: maandag repetitie met het ‘Willibrordus’, woensdag  met het ‘Norbertus, op zaterdagavond dikwijls zingen met het ene koor en ’s zondags met het andere en daartussendoor de ‘rouw en trouw’... Kortgeleden zong ze drie H. Missen op één zaterdag! Zie je ’t voor je?
Jos, haar man, zucht soms diep, maar hij ‘pakt alles over’ als Bertha vaak op de meeste onverwachte momenten gaat zingen. De laatste jaren brengt hij Bertha en  haalt hij haar ook op, voor hem de enige manier om eens samen te zijn… Ook thuis blijft ze zingen…, niet te stoppen!

Onderscheiding
Zo’n vrouw verdient een onderscheiding! En die kreeg ze. In de St.-Ceciliaviering van 25 november werd ze gehuldigd door onze pastoor Massaer. Ze kreeg haar koperen schildje voor 50 jaar trouwe zang in de kerk van Diessen.

Jan Hylkema

 

Jan van den Hout, 40 jaar koorlid

Adriaans broer Jan heeft intussen ook veertig jaar koorzang achter de rug. In 1979 werd hij op 46-jarige leeftijd lid van het kerkkoor. Hij was een zogenaamde laatbloeier. Jan hoefde geen cursus meer te volgen, werd zomaar toegelaten tot het koor, omdat hij noten kon lezen. Dat had hij geleerd bij de harmonie, waar hij de trombone bespeelde.

Toen Jan begon, zong het gemengd koor iedere zondag in de H. Mis. Gerepeteerd werd er in de bidkapel van het klooster. Het was in de tijd dat Els Basemans en Walter Hoeven dirigent waren. Het koor deed mee aan uitwisselingen naar Beauraing en Scherpenheuvel en zelfs naar Polen.

Jan is timmerman van professie. Hij maakte de gedachteniskruisjes en de houten opstanden, zodat de dirigenten overzicht hadden over het koor.  Als er wat te timmeren viel, Jan was erbij!

Na een keeloperatie is zijn stem minder geworden, maar het zingen kan hij niet laten, het koor is hij trouw gebleven.

Ook Jan is in de St.-Ceciliaviering van 25 november gehuldigd als koorlid. Voor veertig jaar inzet ontving hij een koperen schildje met inscriptie.

Jan Hylkema