Paus: Nieuwe vormen van armoede


Het is nodig aandacht te besteden aan andere groepen mensen die lijden onder armoede en kwetsbaar zijn: daklozen, verslaafden, vluchtelingen, inheemse volkeren, bejaarden die steeds meer alleen en verlaten zijn, enz.
Ze roepen ons op ook in hen de lijdende Christus te herkennen, al brengt ons dit schijnbaar geen tastbaar en onmiddellijk voordeel.

De migranten gaan me bijzonder aan het hart, omdat ik herder ben van een Kerk zonder grenzen, die zich moeder van allen weet. Daarom spoor ik de landen aan edelmoedig en open te zijn. Een dergelijke houding leidt niet tot angst voor aantasting van de lokale identiteit maar tot een nieuwe, culturele synthese.

Wat zijn ze mooi, de steden die het ongezonde wantrouwen weten te ontstijgen. Ze weten allen die anders zijn, te integreren en ze maken van deze integratie een nieuwe factor van ontwikkeling!

Wat zijn ze mooi, de steden die zelfs zorgen voor fysieke ruimtes om elkaar te ontmoeten! Ze brengen mensen samen, nodigen uit tot contact en bevorderen de erkenning van de ‘vreemdeling’.

Naar: Paus Franciscus, De vreugde van het Evangelie, par. 210, LICAB, Brussel 2014