Luisteren, een instrument dat bevrijdt
Iedere christen en iedere gemeenschap heeft tot taak een instrument van God te zijn als het gaat om de bevrijding en de ontwikkeling van de armen. Dan pas kunnen ze volledig in de samenleving integreren.
Dit veronderstelt dat wij open en aandachtig naar de noodkreet van de arme luisteren en er gevolg aan geven. Je hoeft alleen maar de Schrift te lezen om te ontdekken hoe de goede Vader bereid is te luisteren naar de kreten van de armen:
- Ik heb de ellende van mijn volk in Egypte gezien, de jammerklachten over hun onderdrukkers gehoord. Ik ken hun lijden. Ik ben afgedaald om hen te bevrijden… Ga er dus heen. Ik zend u… (Ex. 3,7-8.10)
Hij is bezorgd om hun noden:
- Toen riepen de Israëlieten de Heer aan, en de Heer liet voor hen een redder optreden (Recht. 3,15).
Als we geen oor hebben voor deze noodkreet, terwijl we de instrumenten van God zijn om naar de armen te luisteren, voldoen we niet aan de wil van de Vader en zijn heilsplan, want als de arme
- zich tegen u op de Heer beroept, dan wordt u schuldig bevonden (Deut. 15,9).
En het gebrek aan solidariteit tegenover hen die in nood zijn, tast onmiddellijk onze relatie met God aan.
- Want als hij je vervloekt in de bitterheid van zijn gemoed, zal zijn maker zijn gebed verhoren (Sir. 4,6).
De oude vraag komt steeds terug:
- Hoe kan de goddelijke liefde blijven in een mens die geld genoeg heeft en toch zijn hart sluit voor de nood van zijn broeder? (1 Joh. 3,17).
Denken we ook aan de apostel Jakobus, die heel radicaal het beeld van de noodkreet van de verdrukten herhaalde:
- Het loon dat u hebt onthouden aan de arbeiders die uw velden hebben gemaaid, roept luid, en de kreten van uw oogsters zijn doorgedrongen tot de oren van de heer der heerscharen (Jak. 5,4).
Uit: Paus Franciscus, De vreugde van het Evangelie, par. 187, LICAB, Brussel 2014