Heilige Antoninus van Padua
Het beeld van de H. Antonius van Padua staat achter in de kerk bij het doopvont en dateert van ca. 1890. De maker is onbekend.
Antonius was kerkleraar. Zijn feestdag is op 13 juni.
Leven
Antonius heette aanvankelijk Fernando. Hij was afkomstig uit de Portugese hoofdstad Lissabon. Op 15-jarige leeftijd trad hij toe tot de kanunniken met de regel van Sint Augustinus. Twee jaar later verhuisde hij naar de Augustijner vestiging in Coïmbra. Acht jaar later sloot hij zich aan bij een aantal enthousiaste monniken uit de nieuwe orde van Franciscus van Assisi. Ze waren op weg naar Marokko om door prediking en naastenliefde de Moren te bekeren.
In Noord-Afrika werd hij ernstig ziek. Onverrichterzake toog hij naar Noord-Italië, juist op het moment dat Franciscus daar al zijn medebroeders verzamelde. Hoewel Antonius in Portugal een begaafd prediker was geweest, hield hij zich nu zo bescheiden op de achtergrond dat hij in een kloostertje de eenvoudigste karweitjes kreeg.
Zijn gaven kwamen aan het licht, toen bij een grote kerkelijke plechtigheid de predikant plotseling verstek liet gaan. Niemand wilde op zo'n hoogtijdag met veel bezoekers, onder wie veel hooggeplaatsten, onvoorbereid het woord nemen. In verlegenheid gebracht wees iemand gekscherend op Antonius: "We kunnen altijd nog Antonius erop afsturen..." In zijn nederigheid nam Antonius deze opmerking op als een bevel. Hoe zenuwachtig de anderen hem ook probeerden uit te leggen dat het maar een grapje was, hij was er niet meer vanaf te brengen. Hij hield zo'n gloedvolle preek, dat Franciscus hem onmiddellijk tot in de wijde omtrek uit preken stuurde, zelfs tot in Zuid-Frankrijk en Noord-Spanje. Naast zijn prediking verzorgde hij aan de universiteit van Bologna lessen theologie.
Antonoius leefde zo intens dat hij in 1231 op 36-jarige leeftijd stierf. Binnen een jaar na zijn dood was hij al officieel heilig verklaard, een record in de geschiedenis van de katholieke kerk.
Over de heilige Antonius doet een aantal legendes de ronde.
Patronaten
De H. Antonius is de patroon bij uitstek van de verloren voorwerpen. Een bekend rijmpje zingt: "Heilige Antonius, beste vrind, maak dat ik mijn .............. vind.” Als de heilige Anthonius van Padua niet snel genoeg wilde helpen bij het terugvinden van een verloren voorwerp, werd het beeld voor straf in een hoek geplaatst...
Kunst
Antonius wordt afgebeeld in bruine franciscaner pij met koord, soms met een monstrans, een crucifix of een lelie (maagdelijkheid) en een boek waarop het Christuskind zit.
Het verhaal vertelt namelijk dat hij, toen hij al ernstig verzwakt was, zich op het landgoed van een bevriende graaf, Tiso, liet verzorgen. Op een avond zag Tiso door de kieren van Antonius' kamertje een zeer fel licht schijnen. Vrezend dat er brand was, gooide hij de deur open. Daar zag hij tot zijn verbijstering Antonius staan met een stralend kind op zijn arm. Toen even later alles weer gewoon was, vroeg Antonius aan zijn vriend hier nooit met iemand over te praten. Dat beloofde Tiso, maar hij achtte zich na Antonius' dood van die belofte ontslagen.