Kerkhof
Een van de eerste uitdagingen waar de jonge parochie voor stond, was de aanleg van een kerkhof.
De overledenen moesten immers rusten te midden van de Haghorste gemeenschap. Het zware grondwerk op een stuk oneffen en braakliggend land was wederom in handen van parochianen. Een langdurige vorstperiode, beginnend rond Kerstmis 1949, was er de oorzaak van dat het tot zondag 19 maart 1950 duurde voor de parochieherder het kerkhof kon inzegenen.
Inrichting
Het oorspronkelijk inrichtingsplan van het kerkhof was naar een ontwerp van het toenmalig hoofd tuindienst van Huize Padua te Boekel, eigendom van de katholieke congregatie van de Broeders Penitenten. De Broeders Penitenten waren niet onbekend in Haghorst, want zij hebben de kruisweg en een kerstgroep vervaardigd voor de Haghorstse kerk.
Het inrichtingsplan was gebaseerd op een hoofdpad, geflankeerd door bomen. Aan weerszijden van het hoofdpad kwamen grafhofjes met in elk hofje ruimte voor een tiental grafplaatsen. Kinderen tot tien jaar werden begraven in het kinderhofje. Zowel de grafhofjes als het kerkhof zelf waren omsloten door wintergroene beplanting. Het hoofdpad met een padenstelsel langs de hofjes leidde naar het centrale punt op het kerkhof. Daar was een calvarieberg met bovenop een groot hardstenen kruis, bereikbaar via een hardstenen trap. De toegang tot het kerkhof liep vanaf de kerk via een half verhard pad, parallel aan de huidige Witvenstraat, met daarlangs prunusbomen.
Adrianus Antonius Maria Thomassen, het zeven dagen oude zoontje van Johannes Antonius Thomassen en Elisabeth Maria Klaassen, is als eerste begraven op dit kerkhof. De 88-jarige, in Moergestel overleden Cornelis Wilhelmus Hermus, echtgenoot van Cornelia Theodora de Wit, volgde op 26 november 1949.
Renovaties
Wegens achterstallig beheer en gedeeltelijke verwaarlozing vond in het midden van de jaren zestig van de vorige eeuw een eerste herinrichting plaats. Onder andere de hofjes en een belangrijk deel van het padenstelsel verdween, waardoor het kerkhof een meer open karakter kreeg. Ook het pad vanaf de kerk naar de begraafplaats kwam te vervallen. De toegang tot het kerkhof werd verplaatst naar de huidige ingang aan de Witvenstraat.
Vervolgens is het kerkhof in de jaren tachtig met medewerking van veel parochianen opnieuw geheel gerenoveerd.
Een absouteplaats verving de calvarieberg. Het hardstenen kruis kwam nabij de absouteplaats, samen met een hardstenen tafel. Het hoofdpad werd verhard met oude klinkers en het geheel werd voorzien van nieuwe beplanting.
Urnenmuur
De urnenmuur is in de negentiger jaren door vrijwilligers van de plaatselijke carnavalsvereniging gebouwd. Zoals bouwmeesters in het verleden hun 'handtekening' achterlieten op hun kerkgebouwen, zo hebben ook deze vrijwilligers een eigentijds teken nagelaten op de urnenmuur.
