Zilveren jubileum in het teken van de H. Norbertus
Marc Massaer
Broeders en zusters in Christus,
Afgelopen dinsdag 6 juni was het 25 jaar geleden dat ik met zeven anderen tot priester werd gewijd in de kathedraal te `s-Hertogen-bosch. Samen hebben we dit gevierd in de abdij van Postel, waar de naamdag van de H. Norbertus werd gevierd. Er zijn drie redenen om feest te vieren: mijn wijdingsdag, het feest van Norbertus en het feit dat hij de patroon van onze parochie is. Mijn zilveren jubileum is een mijlpaal om God te danken, en mijn ouders en zoveel anderen met wie ik het geloof mocht vieren en delen. Geen moment heb ik spijt gehad van mijn beslissing priester te worden en dienstbaar te zijn aan God en de naaste. Priester zijn is een grote genade, die je een enorme innerlijke vrede en vreugde geeft, omdat je Jezus’ liefde mag ervaren en Jezus dichter bij de mensen mag brengen.
Dankbaar ben ik dat ik werkzaam mag zijn in de H.-Norbertusparochie. Het is niet toevallig dat ik hier ben benoemd want door de viering in Postel, die werd geleid door prelaat Frederic, kwam ik erachter dat ik met de H. Norbertus meer gemeenschappelijk heb dan ik me eerst realiseerde.
Wat me het eerst raakte in Postel is de wetenschap dat de H. Norbertus de waarde van de H. Eucharistie heel belangrijk vond voor de vernieuwing en de evangelisatie van de kerk. Elke dag vierde hij de
H. Eucharistie, wat zeer uitzonderlijk was voor de 12de eeuw. Ook verdedigde de H. Norbertus de werkelijke tegenwoordigheid van Jezus in de Eucharistie. Vandaar dat hij ook altijd afgebeeld is met een monstrans in de hand. Sinds mijn priesterwijding heb ik de genade gehad de Eucharistie elke dag één of meer keren te mogen vieren. In de Eucharistie kun je je zorgen en noden aan de Heer voorleggen maar ook je dankbaarheid voor zoveel mooie momenten in het leven. Het blijft voor mij na zo vele keren nog altijd het grote wonder van Gods liefde, dat Jezus ons nabij komt in brood en wijn. Het geeft bovendien een enorme vrede en vreugde als je de Heer Jezus mag ontmoeten van hart tot hart. Wat is het mooi mijn zilveren priesterjubileum te mogen vieren op dit grote feest van Sacramentsdag.
Het tweede bijzonder kenmerk van de H. Norbertus is dat hij in verschillende regio`s in Europa rondtrok om te preken, mensen te bekeren en aan te sporen het geloof authentiek te beleven. Hij zag dat het geloof bij velen verslapt was. Ook sprak hij over de eindtijd: de mensen moesten zich klaarmaken voor de komst van Christus. De H. Norbertus was zeer succesvol en zorgde voor een grote vernieuwing van de kerk in zijn tijd. Ook wij maken als kerk ingrijpende veranderingen mee. We zitten in een overgangstijd en hebben grote behoefte aan vernieuwing en zuivering in de kerk. De oude wijze van geloof overdragen werkt niet meer; we moeten nieuwe wegen vinden om het geloof te verkondigen en over te dragen. Er is nieuw bloed in de kerk, een nieuwe wind en inspiratie van de H. Geest nodig willen we nieuw leven krijgen in de kerk. Met deze visie van Norbertus en het verlangen naar vernieuwing voel ik me heel erg verwant.
Wat zijn uit die 25 jaar de mooiste momenten om te vermelden? Dat zijn er heel veel maar waar ik met veel vreugde aan terugdenk, zijn de bedevaarten die ik in die 25 jaar met mijn ouders, met parochianen, met vrienden en bekenden heb mogen meemaken. Al die bedevaarten hebben een grote invloed gehad op mijn priesterleven. Ze gaven bemoediging en diepgang en zorgden voor een diepe verbondenheid met deze mensen. Tot op de dag van vandaag heb ik veel contact met hen. Voor gelovigen maar ook voor priesters is het nodig met gelijkgezinden op te trekken, over het geloof te spreken, het geloof in Jezus te vieren en te luisteren naar elkaars noden en zorgen.
Heel bijzondere en gezegende bedevaarten waren die naar Israël in 2009 en 2010, waar ik de heilige plaatsen Bethlehem, Kana, Jeruzalem en Nazareth mocht bezoeken. Bij een bezoek aan die plaatsen gaan de Bijbelteksten meer leven en zie je zo voor ogen waar Jezus en Maria hebben rondgelopen en Jezus heeft gepredikt.
Al die jaren van pastoraal actief zijn hebben mij veel levenswijsheid gegeven door de pastorale gesprekken die ik gevoerd heb. Wonderbaarlijk hoe je elke keer weer meer inzicht krijgt in de wijsheid van het woord van God. Al lees je een Bijbeltekst voor de tiende keer, elke keer is er een andere zin die je raakt en nieuw inzicht geeft in de actualiteit van het woord van God voor de mens en voor deze tijd. Verder is het prachtig met mensen op te trekken in geloof en het geloof te delen door middel van een Alphacursus, een Bijbelcursus of een andere catechetische bijeenkomst.
Op deze dag wil ik God en Maria danken voor alle mooie en genadevolle ontmoetingen en momenten, voor al die prachtige liturgische vieringen met goede koren. Het doet wat met je als gelovige én als priester als je mag ervaren dat een viering overkomt en prachtig gezongen wordt. Dankbaar ben ik voor de geweldige koren in onze H.-Norbertusparochie met zijn dirigenten en organisten. Iedereen wil ik danken voor de steun, de vriendschap en het gebed dat ik mocht ontvangen om als priester actief te kunnen zijn. Priester zijn is een genade die je mag ontvangen, niet voor jezelf maar om te delen met anderen en hen in contact te brengen met de liefdevolle en barmhartige Christus. Dankbaar ben ik voor mijn ouders en alle anderen die mij tijdens mijn priesterschap gesteund en bemoedigd hebben.
Wat de toekomst ook moge brengen, we mogen erop vertrouwen dat God met ons meetrekt en ons nieuwe wegen zal tonen voor de kerk. Ook mogen we de grote rol van onze hemelse Moeder Maria niet onderschatten: zij beschermt de kerk, is met haar bezig en geeft haar goede raad om te leven in verbondenheid met Jezus. Maria is een voorspreekster voor de kerk en wil niets liever dan dat je vreugde vindt in Jezus, onze Heer en Haar Zoon.
Moge dit Hoogfeest van Sacramentsdag ons vreugde en vernieuwing schenken om de weg van Jezus te blijven volgen en trouw te zijn aan het woord van God. Amen