Ware broeder- en zusterschap (verbroederingsfeest gildes)
Steven Barberien
Gildebroeders en -zusters,
Vandaag maken we een bijzondere gebeurtenis mee: een eerste verbroederingsfeest van de zustergildes in onze gemeente. Een idee, een voorstel, dat men graag overnam en uitwerkte, met als resultaat dit feest en deze viering ter ere van de naamdag van Sint Norbertus, patroon van onze parochie.
Daarnet zijn we bijeengekomen en hebben we een grote, gezamenlijke optocht gehouden, zoals we dat als gildes gewoon zijn. Het is een uiterlijk teken van een innerlijke houding, namelijk dat je samen optrekt in geloof en leven en niemand achterlaat… We willen iedereen meenemen en niemand aan de kant laten staan.
Ook in het evangelie hoorden we spreken over twee optochten. Jezus trekt met een grote groep leerlingen op naar de stad Naïm en tegelijkertijd komt er uit die stad een rouwstoet. Aan de stadspoort ontmoeten ze elkaar. Je zou kunnen zeggen dat de optocht rondom Jezus een stoet is van en voor het leven, terwijl de rouwstoet er een is van de dood…
En tussen die twee optochten is Jezus degene die verbroedert en verzustert. Hij vormt de verbinding tussen beide want vol medelijden buigt Hij zich over het immense verdriet van die weduwe, die haar enige zoon heeft verloren. Voor deze vrouw was er geen leven meer: niemand zou voor haar zorgen en haar verzorgen op haar oude dag… Het luide weeklagen en roepen rondom de dode (LEWAYAH in het Hebreeuws, waarvan ons woord lawaai of laweit is afgeleid) duidt erop dat het leed niet te overzien is. Maar omdat Jezus ten diepste bewogen is, vol medelijden en barmhartigheid, keert Hij de dood om tot leven.
Juist omdat mensen met elkaar onderweg zijn én oog hebben voor elkaars noden kunnen ze voor elkaar van betekenis zijn. Is een gilde ook niet een instrument om hiervoor zorg te dragen? De gezelligheid, de onderlinge competitie maar ook het samen optrekken en het leven delen, horen bij een gilde.
In vreugde en verdriet ben je er voor elkaar, maar ook voor de hele samenleving. Trouw aan de christelijke boodschap en de persoon van Jezus Christus, maakt dat je ook trouw kunt zijn aan alle mensen om je heen.
De persoon van Norbertus, wiens feest we vandaag ook vieren, is iemand die daarin wonderwel is geslaagd. Hij was trouw aan Christus en bracht in onze streken met zijn volgelingen een vernieuwing van kerk en leven. Wat dood was, of zo goed als dood, bracht hij weer tot leven. Diep bewogen om het welzijn van mensen heeft hij ervoor gezorgd dat kerkelijke en wereldlijke machten zich inspanden om het leven van mensen op te krikken. Ware broeder- en zusterschap tot stand brengen was zijn droom, die hij werkelijkheid liet worden.
Vandaag, op zijn feest, vieren wij deze verbroederingsdag met de wens dat het gevoel van saamhorigheid groeit en dat we als gildes, als kerk en samenleving - in het voetspoor van Jezus en Norbertus - steeds meer bewogen worden door wat mensen bezighoudt.
We kunnen samen, met vereende krachten heel wat mensen helpen opstaan.
Amen.