Perspectief op nieuw leven
Marc Massaer
Broeders en zusters in Christus,
In november laten de bomen hun kleurrijke bladeren vallen en wordt het steeds vroeger donker. De natuur sterft af en doet ons beseffen dat het leven vergankelijk is. November laat ons nadenken over ons eigen levenseinde en brengt ons het leven van onze geliefde over-ledenen voor de geest. We missen ze en vele herinneringen aan alles wat we met hen hebben meegemaakt, komen boven. Hoe zou het hun nu gaan? Een vraag waar we geen antwoord op krijgen. Het is goed dat we op deze speciale dag van Allerzielen aan hen denken.
Allerzielen staat in het teken van onze verbondenheid met onze geliefde overledenen. We bidden voor hen, brengen een bloemetje naar hun graf, branden er een kaarsje bij. Het zijn allemaal tekenen dat we hen niet vergeten en dankbaar zijn voor de liefde die we van hen hebben gekregen. Allerzielen is meer dan een dodenherdenking, want ons christelijk geloof zegt ons dat er na de dood hoop is op nieuw leven, een nieuwe toekomst. De H. Schrift spreekt daarover en dat bemoedigt ons.
Ondanks deze troost van het geloof is er de pijn van de scheiding in het hart. Met verdriet en verlies leren omgaan kost tijd. Het doet goed te mogen ervaren dat er mensen zijn die met je verdriet meeleven, bij wie je je hart kunt uitstorten. Als geloofsgemeenschap hebben we elkaars steun en nabijheid nodig, als we getroffen worden door het verlies van een geliefde want het zet onze wereld op zijn kop.
In de H. Schrift hebben de Emmaüsgangers geworsteld met de dood van Jezus en Martha en Maria met de dood van hun broer Lazarus. Het is dankzij Jezus’ leven en zijn woorden dat zij allen een perspectief hebben op een nieuw leven hierna. Dat is ons geopenbaard, uit onszelf weten we dat niet. Jezus heeft ons dit gezegd. ‘Ik ben de verrijzenis en het leven,” heeft hij gezegd, “wie in Mij gelooft heeft eeuwig leven.” Jezus zelf is na drie dagen opgestaan uit de doden en heeft Lazarus weer levend gemaakt. Dankzij Jezus is de macht van de dood gebroken, Hij heeft het Koninkrijk der hemelen geopend voor ons mensen. Dat Jezus leeft vieren wij in de H. Mis, Hij is de verbinding tussen hemel en aarde en zorgt voor de verzoening tussen God en de mensen. Op een heel speciale wijze tonen wij in de H. Mis door ons gebed tot Jezus voor onze geliefde overledenen onze verbondenheid met hen. Wij geloven dat God de mens geschapen heeft voor het leven en door Jezus mogen wij hopen op het wederzien van onze geliefde overledenen in de eeuwigheid. Het leven is meer dan dit kortstondige aardse leven, er is een onzichtbare wereld van God met zijn engelen en zijn heiligen. Dit leven is een voorbereidingsperiode op het leven hierna. De dood is de overgang naar een ander leven. We komen allen eenmaal voor het licht van God en hopen op Gods liefde en barmhartigheid.
Het leven is een mysterie en een avontuur dat we dienen te ontdekken. Dankzij het woord van God mogen we het doel van het leven beter begrijpen, omdat God ons dit heeft geopenbaard. Door onze woorden en daden beïnvloeden wij het leven van onze medemensen. Jezus heeft ons het voorbeeld gegeven dat wij geroepen zijn tot de liefde. Dankzij Hem is er altijd hoop en licht in de toekomst en weten we dat Hij ons nabij blijft om de beproevingen van het leven aan te kunnen. Na een donkere periode breekt er weer een periode van licht aan; daarop vertrouwen wij.
Moge het eeuwige licht onze geliefde overledenen verlichten en moge zij door de barmhartigheid van God nu rusten in vrede. Amen.