Pasen, een thuis vinden bij God
Cees Remmers
Met Kerstmis en Pasen hebben we een volle kerk.
Met kerst vierden we samen een begin: de geboorte van Jezus.
Vandaag met Pasen vieren we zijn einde. Of beter: zijn voleinding.
Met kerst vierden we dat God naar beneden, naar de mensen is gekomen.
Met Pasen vieren we dat Jezus naar boven, naar zijn hemelse Vader is gegaan.
De kerstnacht vertelt over licht en nieuw leven in het donker.
Deze avond zingen we over licht na het donker van de dood.
Beide keren spelen vrouwen de hoofdrol.
Met Kerstmis: Maria, die Jezus het leven schenkt.
Met Pasen: twee andere Maria’s, die leven brengen in de kring van teleurgestelde mannen. Zij brengen hen tot leven met het nieuws dat Jezus uit de dood is opgestaan.
En dat blijde nieuws, dat toen werd en vaak ook nu nog wordt afgedaan als beuzelpraat, hebben de eerste gelovigen - zoals wij in de paaswake - als een lopend vuurtje aan elkaar doorgegeven: Leven, leerden ze elkaar, is op doortocht zijn, is een reis maken naar de overkant, is gaan van donker naar licht...
Met kerst herdachten we dat God een thuis heeft gevonden onder de mensen.
Vandaag met Pasen vieren we dat mensen een thuis zullen vinden bij God.
Moge dit blijde nieuws, moge deze vlam van hoop, dit licht van Pasen blijven branden in ons hart en in onze soms donkere wereld.