Losmaken en laten gaan

Hartjes goodbye en adieu

Steven Barberien

Wanneer de dood in ons leven komt en ons overvalt met zijn aanwezigheid, worden we opstandig… We protesteren tegen het sterven van - al te vaak - jonge mensen, slachtoffer van geweld, ziekte of een banaal ongeval… De dood past niet in ons leven, maar hoort er wel bij. We ontkomen er niet aan.

De drie lezingen van vandaag laten ook zien dat ‘dood’ midden in ons leven staat en overal present is. Dood is daar waar mensen zich als ballingen voelen, vervreemd van eigen grond, van zichzelf en anderen, zoals Ezechiël omschrijft. En we kennen de dood van een zelfgenoegzaam, zelfzuchtig leven, waarvoor Paulus waarschuwt. Tenslotte spreekt het evangelie van dood daar waar geen hoop op leven meer is…

Telkens weer horen we hoe God, net als wij dat doen, zich verzet tegen die drie vormen van dood-zijn.  
Ballingen moeten zich herpakken, hun uitgetelde beenderen tot leven laten komen en op tocht gaan naar het beloofde land…
De kracht van de H. Geest kan ervoor zorgen dat je jezelf overwint en niet alleen voor jezelf leeft.
En ook Jezus verzet zich tegen de hopeloosheid ten aanzien van de dood. Hij huivert van de wanhoop en het ongeloof die hij ontmoet bij Lazarus’ graf.

Hij kan best begrijpen dat mensen uit het lood geslagen zijn wanneer de dood één van hun geliefden treft. Rouw is geen lelijk woord voor Hem… maar het gebrek aan geloof, het feit dat de mens zich overlevert aan totale wanhoop, aan verbittering en cynisme, dat raakt Hem diep…
Jezus kan niet verhinderen dat mensen doodgaan, maar Hij kan wel de macht van de dood breken, zodat er weer uitzicht op leven is. Geen dreiging vanuit Jeruzalem waar men Hem naar het leven staat, geen zware grafsteen, noch de stank van het bederf in dat graf , kunnen Jezus tegenhouden… Hij moet en zal de dood breken en de hoop en het geloof versterken…
“Ik ben de verrijzenis en het leven; wie in Mij gelooft zal leven…”

Pasen komt al heel dichtbij wanneer Jezus zijn vriend Lazarus vrijmaakt van de banden van de dood. “Maakt hem los en laat hem gaan”, voegt Hij eraan toe.
Geloven in de verrijzenis en het eeuwig leven is ook aanvaarden dat we de onvermijdelijke dood in ons leven tegenkomen, niet als een eindpunt, maar als een keerpunt… een overgang.
Het is durven hopen voor onze gestorvenen én hen daardoor stilletjes loslaten en laten gaan…, opdat ze echt tot leven kunnen komen in Jezus…

Amen.

Printversie