Innerlijk vrede vinden

Ignatius van Loyola

Marc Massaer

Broeders en zusters in Christus,

Op de Olympische spelen in Tokyo trok topturnster Simone Biles zich dinsdag plotseling terug uit de finale van de landenwedstrijd turnen. De 24-jarige Amerikaanse vedette wilde in Tokio voor zes gouden medailles gaan, maar meldde zich af na het onderdeel sprong, die verrassend door de Russische turnsters werd gewonnen, vóór de Amerikaanse ploeg. Biles verklaarde na de finale, dat ze geen last had van een blessure; het zou vooral een mentale kwestie zijn. "Mijn mentale gezondheid gaat voor", liet ze weten. "We moeten onze geest en lichamen beschermen en niet zo maar iets uitvoeren wat anderen van ons willen. (…) We zijn niet alleen maar atleten. We zijn ook gewoon mensen en soms moet je een stap terug doen", vertelde ze. "Soms moet je zelfs grote wedstrijden laten schieten en voor jezelf kiezen."

Met haar reactie geeft Simon aan dat de wereld soms veel te hoge verwachtingen heeft van topsporters, die als het ware vereerd worden als afgoden. Topsporters zijn ook maar mensen met hun lichamelijke beperkingen. Veel belangrijker is de spirituele gezondheid. Het is mooi om te zien hoe sportlui topprestaties leveren, maar het is vergankelijk en vluchtig en het kan het hart van de mens ten diepste niet vervullen. Als we mogen genieten van een zonnige dag, de mooie natuur, een fijne vakantie, van prachtige gebouwen, een lekker dinertje, een goed gesprek, dan is dit prachtig maar het is ook weer zo voorbij; we kunnen deze momenten niet vasthouden.  Het is goed dat we  genieten van de mooie schepping, maar het hart van iedere mens verlangt naar meer. Waar is de sleutel te vinden die leidt tot een dieper geluk in het leven? Er is zo veel meer te ontdekken wat belangrijk is voor een evenwichtig leven. Te veel opgaan in de wereld en het spirituele leven verwaarlozen, wreekt zich op langere termijn.

Bij de heilige Ignatius van Loyola, de stichter van de Jezuïeten, kunnen we op het spoor te komen van een diepere, innerlijke vrede. We weten dat  Ignatius een heel bekeringsproces heeft doorgemaakt. Hij staat bekend als diegene die het principe van de onderscheiding van geesten heeft ontdekt. Waarover gaat het? Als Ignatius aan wereldse zaken dacht, vond hij daar behagen in, maar als hij, door vermoeidheid overvallen, deze gedachten losliet, voelde hij zich treurig en dor. Als hij daarentegen over de harde levenswijze nadacht waarover hij bij de heiligen en bij Jezus had gelezen, ondervond hij niet alleen vertroosting voor het ogenblik zelf, maar bleef hij tevreden en opgewekt, ook als hij deze gedachten reeds had losgelaten. Door dit onderscheid te maken heeft Ignatius het spirituele leven ontdekt. Veel later ontdekte hij dat de mens ten diepste gelukkig wordt door de persoonlijke ontmoeting met Jezus Christus.

De uitspraak van Jezus in het evangelie van vandaag sluit daar goed bij aan. Jezus zegt: Werkt niet voor het voedsel dat vergaat, maar voor het voedsel dat blijft om eeuwig te leven. Waar Jezus naar verwijst, is naar het sacrament van de H. Eucharistie. Daar vinden wij de vrede, de vreugde en de liefde van God die een mens ten diepste gelukkig maakt. Ik ben het brood des levens: wie tot Mij komt zal geen honger meer hebben, en wie in Mij gelooft, zal nooit meer dorst krijgen. Jezus is het antwoord op alle levensvragen die mensen maar kunnen hebben. Alleen Jezus kan onze honger naar liefde ten diepste vervullen, omdat Hij God is en volmaakt is in de liefde. Jezus is de Geneesheer van ziel en lichaam. Onze wonden, ziekten en kwetsuren mogen we toevertrouwen aan God, die ons troost, geneest en verlichting schenkt. Wat een grote genade, de liefde van God  te mogen inzien en te mogen ontvangen. Het vervult het hart van de mens met grote vreugde.

Moge deze gedachte naar aanleiding van de lezingen van deze zondag ons aansporen om Jezus te blijven zoeken en te vinden en Hem te danken voor Zijn grote liefde en barmhartigheid voor ons. Amen. 

Printversie