Het kruis, teken van dood en leven
Marc Massaer
Broeders en zusters in Christus,
Met de voorjaarszon zien we alles steeds meer openbloeien en tot nieuw leven komen. De zon zorgt voor leven maar kan ook de dood veroorzaken. Denken we maar de verzengende hitte in de woestijn, waar bijna niets groeit en de dood heerst.
Ook water staat voor leven en dood. Na de overvloedige regen in de winter groeit alles nu heel goed, terwijl overstromingen of stormen op zee dodelijk kunnen zijn.
In de eerste lezing is het opmerkelijk dat Mozes de slang gebruikt als een middel om het Joodse volk te genezen. De slang, symbool van leven en dood. Door het gif van de slang kunnen mensen omkomen maar door op te kijken naar de slang die Mozes vasthoudt, worden ze genezen en komen ze weer tot leven. De slang kennen wij in onze cultuur allemaal als teken van de geneeskunde, de wetenschap die zieke mensen weer heel of gezond wil maken en een nieuw leven wil schenken.
Vanuit het bekende verhaal van Mozes maakt Jezus in het evangelie de vergelijking met het beeld van de Mensenzoon op het kruis. Daarmee verwijst Hij naar zichzelf. Het kruis is het teken van de dood maar ook de overgang naar het nieuwe leven. ‘Zozeer immers heeft God de wereld liefgehad, dat Hij zijn eniggebo-ren Zoon heeft gegeven, opdat al wie in Hem gelooft, niet verloren zal gaan maar eeuwig leven zal heb-ben’ (Johannes 3,16). Door naar Jezus op te kijken en Hem na te volgen kom je tot een nieuw leven. Jezus is met andere woorden de brug tussen hemel en aarde.
Als we opkijken naar het kruis en er dieper bij stilstaan, dan mogen we inzien dat er veel meer achter zit dan wij vermoeden. Het kruis bestaat uit een horizontale en een verticale balk. De horizontale balk wil zeggen dat er dankzij Jezus een liefdevolle verbondenheid ontstaat tussen mensen. De verticale balk wil zeggen dat dankzij Jezus God en mens met elkaar verbonden zijn in een liefdesverbond.
Tot het nieuwe leven in God komen kost tijd. Je hebt, zeg maar, een heel leven nodig om daaraan te wer-ken. Je de levenshouding van Jezus eigen maken is niet zo eenvoudig, want het vraagt een houding van overgave aan God en afsterven aan jezelf. Het is een heel andere mentaliteit dan die in de samenleving, waarin velen erop uit zijn zichzelf waar te maken ten koste van anderen. Het is een heel andere houding dan zelf gezien willen worden en alsmaar meer willen bezitten. Juist door liefde te geven en jezelf weg te cijferen mag je liefde ontvangen en werk je mee aan een nieuw en gelukkig leven voor anderen. Denk bijvoorbeeld aan ouders die zich in het gezin inzetten voor hun kinderen, opdat zij een mooi leven hebben en mogen uitgroeien tot gelukkige mensen. Alleen de liefde vermenigvuldigt zich door haar te delen.
Ook de apostel Paulus spreekt over dood en leven. Het is de zonde die de geestelijke dood en blindheid veroorzaakt, en de genade van God die leven en zicht op Gods liefde en barmhartigheid schenkt.
Wat betekent dit concreet voor ons christenzijn?
Wij hebben het geloof niet enkel voor onszelf gekregen maar om ermee aan de slag te gaan, dienstbaar te zijn en het te delen met anderen, opdat zij het nieuwe leven in God mogen ervaren. Door in woorden en daden te getuigen van je geloof mag je persoonlijke geloof groeien en inspireer je anderen om ook de vreugde van het geloof te ervaren.
De vreugde van het geloof vieren, dat doen wij op deze zondag Laetare, de zondag van de vreugde, omdat wij al halfweg de veertigdagentijd zijn en vooruitkijken naar wat er komt: Pasen. Veel heeft Jezus ons geopenbaard met maar één doel voor ogen, namelijk dat we mogen ervaren dat geloven en leven met Gods liefde een vreugde is. Hij heeft het als volgt gezegd: ‘Als gij mijn geboden onderhoudt, zult gij in mijn liefde blijven, gelijk Ik, die de geboden van mijn Vader heb onderhouden, in zijn liefde blijf. Dit zeg Ik u, opdat mijn vreugde in u moge zijn en uw vreugde volkomen moge worden’ (Johannes 15, 10-11).
Moge deze gedachten ons inspireren om over enkele weken met vreugde Pasen te vieren. Amen.