Hartenwens
Steven Barberien
Mens toch, dat kwam binnen, hoor! Die éne zin van Jezus in het evangelie van vandaag: “… nog maar kort zal ik bij u zijn!”
Inderdaad, nog zes weken en dan is het voor mij zover. En dan hoop ik, net als Jezus, dat de liefde alles overwint. “Ge moet elkaar liefhebben, zoals Ik u heb liefgehad!” Jezus’ hartenwens is ook de mijne.
Zorg dragen voor elkaar, daar komt het op aan in een parochie. Elkaar blijven bemoedigen en bevestigen, volharden in het geloof. Een taak en een opdracht voor iedereen die gelooft, of je nu vrijwilliger bent of niet. Want een vriendelijk woord, een welgemeend dankjewel, een aansporing om door te gaan, het geeft mensen vleugels.
Het doet deugd als je ziet hoe mensen daardoor groeien in hun dienstwerk aan kerk en maatschappij. Geloof handen en voeten geven kan alleen als je voelen mag dat het gewaardeerd wordt.
De leerlingen van Jezus kwamen op veel plaatsen en wanneer ze voelden dat het goed was, dat het liep en in goede handen was, gingen ze verder.
Nu mijn tijd om te gaan, gekomen is, voel ik ook dat het in goede handen is bij u. Want daarvan ben ik rotsvast overtuigd: een parochie wordt gevormd door de gelovigen en niet door de pastor alleen. Juist daar waar men samen geloof viert, beleeft en uitdraagt, mag je voelen en weten dat Jezus in je midden is. De verbondenheid met Hem is de kern van waaruit de verbondenheid onderling en met anderen tot stand komt.
Als de liefde basis is, dan is God het fundament van het samenzijn. Want God is nu eenmaal liefde.
Houd daaraan vast.
Geloof, hoop en liefde.
Met die drie kom je altijd goed uit.
En een goede toekomst is het beste wat we elkaar kunnen wensen.