Een nederig en een hoogmoedig hart
Marc Massaer
Broeders en zusters in Christus,
Een marathon van ruim 42 km lopen is een hele uitdaging. Je doet dit niet zo maar; het vergt nogal wat inspanning. Er komt veel bij kijken, zoals een serieus trainingsschema en letten op wat je eet. Iedere deelnemer staat enthousiast aan de start van zo’n wedstrijd maar te hard van stapel lopen is niet goed want de weg is lang. Het is de kunst je inspanningen zo te verdelen dat je hem kunt uitlopen. Onvermijdelijk komt er een moment in de wedstrijd dat je een dip krijgt, waarbij je je afvraagt: waarom doe ik dit? Dan komt het aan op doorzettingsvermogen en nieuwe energie krijgen om hem toch uit te lopen.
De apostel Paulus vergelijkt in de tweede lezing de navolging van Jezus ook met een wedstrijd en een goede strijd die je moet leveren. De meeste leerlingen van Jezus mogen in het begin van het spirituele leven een grote vreugde en een groot enthousiasme ervaren. Echter, het is niet altijd rozengeur en maneschijn. Onvermijdelijk maakt iedere mens ook donkere dagen mee, waarbij hij beproevingen te verwerken krijgt, zoals een onverwachte ziekte, tegenslag, een kind dat niet meer thuiskomt, een overlijden. Op die momenten wordt je geloof beproefd en stel je jezelf vragen: waarom moet ik dit meemaken en waar is God? Juist in die momenten vraagt God erop te blijven vertrouwen dat Hij er is en met onze beproevingen meeleeft. Als we geloven dat God een reddende God is, dan is het goed ze aan Hem toe te vertrouwen. Hij geeft ons de kracht om de beproevingen te dragen, en is in staat het licht in de toekomst weer te laten schijnen. Ook heeft God ons aan elkaar gegeven, opdat wij in lief en leed met elkaar meeleven. Wat we niet mogen doen, is denken dat wij niemand nodig hebben, God de schuld geven van wat ons overkomt of het zelfs het geloof overboord werpen.
Het mag ons niet verrassen dat wij mooie én moeilijke dagen meemaken; we leven immers niet meer in het aardse paradijs. God blijft echter trouw en is er als wij Hem nodig hebben want Hij is een en al goedheid en liefde.
Uit alles wat wij meemaken, kunnen we iets leren. Daarom laat God soms dingen gebeuren, opdat wij eenvoudiger en nederiger van hart worden en meer leren op Hem te vertrouwen. Wat niet past in de navolging van Jezus is een hoogmoedig hart. In het evangelie wordt ons dat duidelijk gemaakt. Neerkijken op anderen, denken dat je beter bent dan anderen en menen dat God het met je getroffen heeft. Zulke mensen gaan voorbij aan hun eigen tekorten en roemen te veel op eigen prestaties, waardoor ze denken dat ze Gods barmhartigheid niet nodig hebben.
Verrassend dat er in het evangelie staat dat de tollenaar gerechtvaardigd heengaat en de schriftgeleerde niet.
"Wie zichzelf verheft, zal vernederd en wie zichzelf vernedert, zal verheven worden." Wat klein, eenvoudig en nederig is, heeft God uitverkoren om de machtigen en de groten van deze aarde te beschamen. Maria is een nederige en eenvoudige vrouw en God heeft haar uitverkoren om de Moeder van God te worden. God heeft de eenvoudige H. Bernadette Soubirous gekozen om in Lourdes aan de wereld duidelijk te maken dat Maria de "Onbevlekte Ontvangenis" is, d.w.z. dat Maria zonder zonden is. Tegenover God hoef je je niet hoogmoedig op te stellen en je beter voor te doen dan je bent. Jezus is niet in de wereld gekomen voor de rechtvaardigen maar voor de zwakken en de kleinen. Hij is gekomen om te zoeken wat verloren was. De tollenaar heeft de voorkeurliefde van Jezus. Hij gelooft dat God een nieuw begin maakt, dat God hem een nieuwe geest en een nieuw hart geeft. De wereld geeft mensen als ze verkeerde wegen gaan, geen tweede kans. God echter is helemaal anders: bij Hem krijg je altijd een tweede kans, Hij geeft het nooit op. Zo vaak heeft het Joodse volk het verbond met God verbroken en is het andere wegen gegaan dan de weg van zijn geboden. Telkens liet God hen dan los, maar als ze tot inkeer kwamen en berouw kregen over hun zonden maakte God een nieuwe start en betoonde Hij zijn volk opnieuw zijn grote liefde. God blijft steeds trouw aan zijn liefde.
Daar waar mensen elkaar vergeven en van God vergeving mogen ontvangen, daar maakt de liefde telkens een nieuwe start en laten wij zien wat de kern van het christelijk geloof is. In het gebed van het Onze Vader vragen wij het trouwens elke keer opnieuw aan God: "En vergeef ons onze schuld zoals ook wij vergeven aan onze schuldenaren".
Laten wij die woorden diep in ons hart doordringen en er ook naar leven want dan getuigen wij van de blijde boodschap van Jezus Christus.
AMEN.