Wie de eerste wil zijn, moet de laatste van allen wezen
Marc Massaer
Broeders en zusters in Christus,
Om aan een mooi baantje of een hoge positie te komen is het handig een kruiwagen te hebben. Het werkt inderdaad goed als invloedrijke mensen in de kennissenkring je helpen sneller de maatschappelijke ladder te beklimmen. Van jongs af aan worden we gestimuleerd de eerste, de voornaamste te zijn. Daar is op zich niets mis mee, als je daardoor maar niet hoogmoedig wordt en denkt dat de wereld alleen maar om jou draait. Als je iets goed kunt, dan mag je daar best trots op zijn, maar je mag niet neerkijken op anderen en daardoor jezelf verheven voelen boven God en je medemensen en dan denken dat iedereen maar voor je moet buigen. Het zijn sterke benen die de weel-de kunnen dragen, zegt het spreekwoord. Veel bekende sterren denken dat zij door hun roem alles mogen, waardoor hun levensstijl allesbehalve christelijk is.
De eerste en de voornaamste zijn is een mentaliteit die in het begin zelfs bij de eerste apostelen aanwezig is. Ze willen erebaantjes bij Jezus in het Koninkrijk van God. De apostelen hebben nog niet goed begrepen wat Jezus navolgen betekent. In het evangelie zit een scherp contrast: Jezus spreekt over zijn lijden en zijn vernedering, terwijl zijn leerlingen denken aan eigen eer en verheerlijking en discussiëren over wie nu wel de eerste is. Niet voor niets is Jezus drie jaar met zijn leerlingen opgetrokken. Hij wilde hen begelei-den in het geloof en hun leren wat Hem navolgen inhoudt. Wie mijn volgeling wil, zijn, moet zichzelf ver-loochenen en zijn kruis opnemen. Het mag in de kerk niet gaan om het veroveren van erebaantjes; het gaat om dienstbaarheid aan God en aan de naaste en leren omgaan met kruis en lijden. Van alle gods-diensten geeft alleen de christelijke godsdienst echt antwoord op de vraag waarom er in het menselijk leven lijden, kruis en beproevingen is.
Het is opmerkelijk dat Jezus zijn leerlingen verwijst naar de eenvoud van kinderen. Wat is er zo kenmer-kend aan kinderen dat wij iets van hen kunnen leren? Kinderen voelen zich afhankelijk van de liefde en de goedheid van anderen en dat is een houding die ook wij dienen aan te nemen tegenover God: beseffen dat wij alles hebben ontvangen van de goedheid en de liefde van God.
Kinderen zijn open en spontaan in hun reacties en willen het leven ontdekken in al zijn facetten. Ze zijn meestal snel tevreden. Tevreden zijn de eenvoudigen in het leven. Tevreden zijn met wie je bent en met wat je hebt, dat maakt gelukkig. Ook God en je medemensen dankbaar zijn zorgt ervoor dat je tevreden in het leven staat. Niet jaloers zijn op iemand die iets beter kan dan jij of die wat meer welvaart heeft; dat veroorzaakt ruzies en strijd. Daarover spreekt ook de apostel Jacobus in de tweede lezing: te veel willen hebben en begeren zorgt voor onrust en vechtpartijen.
God kiest de eenvoudigen en de nederigen uit om met hen de grote wonderdaden van zijn liefde te tonen. God kiest de H. Maagd Maria uit om met de komst van Jezus Christus een nieuwe fase in de geschiedenis met de mensen te beginnen. In vele Mariabedevaartplaatsen, zoals Lourdes en Fatima, zien we dat ook, namelijk dat God eenvoudige kinderen uitkiest om aan de wereld de boodschap te brengen dat we moeten terugkeren naar de kern van het geloof en het evangelie beleven.
Deze week heeft het Vaticaan een lang document uitgegeven dat aan de Mariabedevaartplaats Medjugorje in Bosnië-Herzegowina de status van een spirituele plaats geeft, waar mensen tot een dieper geloof in Jezus komen. Er is met andere woorden geen bezwaar meer - in het Latijn nihil obstat - om daarnaartoe te gaan want het geloof wordt er gevierd en beleefd in overeenstemming met het evangelie. Rome heeft de vele positieve vruchten van Medjugorje erkend. Aan de goede vruchten erken je de boom, zegt het woord van God.
In 1981 is Maria in Medjugorje verschenen aan zes zieners, eenvoudige kinderen die ze heeft gewezen op het belang van het gebed en de waarde van de Sacramenten voor de vrede van het hart. In Medjugorje wordt Maria vereerd als de Koningin van de Vrede en roept zij op tot liefde en vrede. Vrede is niet alleen maar afwezigheid van een conflict maar is geworteld in diepere spirituele, familiale en sociale dimensies. Tot op de dag van vandaag gaan de verschijningen door. Er komen vele duizenden mensen van over heel de wereld die daar de vreugde van het geloof in Jezus ontdekken. De definitieve erkenning door het Vaticaan dat het om bovennatuurlijke verschijningen gaat, is er nog niet, omdat de verschijningen nog steeds doorgaan en verder onderzocht dienen te worden. De oud-nuntius van Nederland, aartsbisschop Aldo Cavalli, is in Medjugorje aangesteld als vertegenwoordiger van het Vaticaan om de pastorale activi-teiten in Medjugorje verder te onderzoeken.
Moge deze H. Eucharistie ons innerlijk zo veranderen dat wij leven met een zachtmoedig en nederig hart, gelijkvormig aan het H. Hart van Jezus, en Gods wonderdaden van liefde ervaren om daar met vreugde van te getuigen. Amen.