We doen een buukse open...
Gust Jansen
Um un Buukske open te doen kreeg Jezus dus 'nu rol in zun handen gedouwd... Om ons leven un bietje op róllekes te laote lôpe, liet onze Lieve Heer dè Kiendje van toen geboren worre in êen of andere ouwe stal; d'r zal nog wel un vlirmuîs rondgefladderd hebbe, anders waar dië stal al lang afgebroke. Dè dè kiendje Harry hiette, was nie waor; dè was mar om dië glossy van De Pezerikken, Ut Buukske, vol te krège mee Story- en Priet-praot; d'r staon wel meer roddels in, hek geleze.
Om ons leven dus un bietje op róllekes te laote lôpe di Jezus –net as ik vundaog– un Buukske ope. ...Ik heb trouwes ôk nog us ôôt op rollekes gelôpe: Jaore trug –toen'k verkering hai – waar ik paus... in dun op
tocht in Baovel; dè was ut jaor dè dun paus naor Nederland kwam – en dè is mén nou wir gelukt! Tóen wier d'r vur men êêne grôôte lôper uîtgelee dur hêêl Baovel: unne grôte rol krantepapier, unne lôper zògezee waor ik as paus overheen moch lôpe: dè was zôgezeed dun lôper vur ut paus-eren; hil Baovel lag vierdaog vol mee krantepapier. ...Ik zè trouwens blij dè onze paus – in z'n hûispak! - d'r vundaog bij wil zèn om zunne zegen te geven over onze nuw parochie
Om ons leven dus un bietje op rollekes te laote lôpe di Jezus – net as ik vundaog – un Buukske ope. ...As er vruuger un kiendje geboren wier, wier d'r ôk un buukske geopend; bè de Boerenlinbank of zô. Daor kregen ze allemaol ut boek van Ikke mee... Daormee is ut allemaol begonnen: ikke, ikke en de rest kan...(stikke), jè. Ik heb ut idee dè we vanaf dië tèd mir in 't rooi staon, dan dè we rèèker zen geworre. Meer baonen hee ut nie opgeleverd; binnenkort vliege wíj d'r as personeel ôk nog allemaol uît, as zôgenaamde thuisbankiers. Dan kome wij ôk allemaol thûiszitte, net as Cees Remmers nou. Die is vanaf vundaog doende as z.z.p-er: zelfstandige zonder parochie.
Mar om ons leven un bietje op rollekes te laote lôpe, di Jezus dus un Buukske ope: Goei Nuuws vur iederiin! Nie te geleuve: Blinden zullen zien, dôven zullen heuren, lammen zullen lôpe en stommen hebben ut hôgs
te woord en gaond'r van zingen; ofwel Fist en lève vur iederinn! Precies wè de paus en Cees Remmers 'dr lève lang hebben verkondigd. Precies wè Carnaval wil zen in't Pezerikkengat: niemand bûitensluîten, ôôg en
oor hebbe vur jan en alleman, vur zieke minsen en vur gezond volk, jong en oud, jonges en meskes...; dès ze d'r eigen -un paor daog- as unne vis in ut waoter vule.
Om ons leven - dees daog - un bietje op rollekes te laote lôpe, zen De Pezerikken op zuuk gegaon naor unne Netten prins: ène die mee gemak un week op kender kan paasen, die verstand ment te hebben hoe ge vanlieverlee un kroeg kunt runnen; die wel van trainen houdt mar nôôt aon echt speule toekomt, bij ut zesde van Hilvaria; dun leste op dun lijst en iederin vriendelijk groetend: "Hoi!", unne prins vur wie twee
Auwmeutaovunden écht te veul zen: unne gelukkige papa, die ut lève toelacht en nie veul grôter is dan prins van de Klèèn: Tijn. Desse saomen mee hun adjudanten vissers van minsen meuge zèn! Wè dè betêêkent kunde in ut Buukske lezen.
Pezerikken en Pezerinnekes, nao al dè fisten, moete ôk weten dè de Vaasten d'r op volgt: As-woensdag, 's aovus om zeuven uur ziek oe wir gère hier – en gin smoesjes! -, vur ut askrûiske: "Gedenk mens dè ge stof
zet", nie ène van Doedee welteverstaon ...
Mar des pas woensdag: Nou: irst fisten, "dees meugde vieren" ...en hopelik komen die twee - waor dun burger in ut Buukske over schreef - dees daog nog ûit de kaast.. Mar ôk dè moete mar truglezen – as genuuwsgierig zet – en dè zedde gullie allemaol!.