Wat woorden aan de grot, bij Maria
Gust Jansen
Baarschot, 15 augustus 2015
Vorige week – goed weer! – zittend bij de grot kwamen de volgende gedachten over en rond Maria bovendrijven:
Norbertus – in het voetspoor van Augustinus en Benedictus - zei eens:
Als je Háar wórdt, verdwaal je niet
als je haar aanroept, wanhoop je niet
als je aan haar denkt, vergis je je niet
als ze je beschermt, vrees je niet
als ze je leidt, word je niet moe
als ze je begunstigt, bereik je je doel…
Stil en onopvallend,
bescheiden op de achtergrond,
een beetje vergeten
vind je haar toch overal terug…
in kerken en kapellen
op hoeken van straten
verkleurd door regen en wind
in huiskamers oud, of modern van vorm
Maria, de Vrouw, zo menselijk nabij…
Een jonge vrouw, uit Galilea,
met een leven,
getekend door het lijden van haar Zoon,
moeder van een kind,
anders dan alle anderen…,
dat van klein(s)af Zijn eigen weg ging…
Ze leerde het aanvaarden, met het zwaard in haar hart…
Maria, een vrouw
in wie elke moeder zich kan herkennen… ook vaders…
Ze stond onder het kruis van haar eigen Zoon.
Op dat moment was er van mannen of leerlingen geen sprake meer;
ze waren er allemaal vandoor.
Ze kon aanvaarden,
omdat ze zich door God aanvaard wist…;
God had naar haar omgezien.
Nu durft men nauwelijks, openlijk nog over haar spreken;
ze lijkt in haar eenvoud niet meer in onze tijd te passen, bij iedereen...
Haar beeld is uit vele kamers verdwenen…
en tóch… blijft haar leven van pijn en diep geloof
een uitnodiging tot inzet en inkeer:
Bij Haar komen mensen als wij,
met zorgen en verdriet;
bij Haar worden mensen opnieuw eenvoudig,
Haar beeld zal mensen blijven troosten…
en wegen laten vinden naar elkaar.
Zij leert ons wat leven is:
willen vasthouden en moeten loslaten!
Maria,
Jouw leven
stond in ’t teken van Jezus,
- Vrucht van Uw schoot -
Jouw Kind is de zendeling van de Vader,
Je hebt je leven gewijd aan Zijn opdracht,
liefde brengend tot het uiterste…
Help ons in te zien,
dat liefde de sleutel is
voor meer vrede en vreugde
in onze wereld…
Moge Uw Zoon
ons daarbij helpen,
vandaag en morgen…,
dat vragen wij u, hier…
Of,
zoals 70 jaar geleden
met een rotsvast geloof
uit dankbaarheid
hier werd neergeschreven:
“Koningin van den vrede
gelijk toen wij streden,
zoo bescherm ons ook heden”
Amen