Voorzichtig met je oordeel

Voorzichtig met je oordeel

Cees Remmers

Mens-zijn kun je niet alleen, en dat is ook niet de bedoeling, zegt de Bijbel al op haar eerste bladzijden. De mens (vertelt dat oude geloofsverhaal) krijgt een prachtig paradijs: planten en dieren in allerlei soort, en bomen en bloemen in allerlei kleuren.
Maar de mens is wel helemaal alleen en voelt zich eenzaam. Dus dacht God, vertelt hetzelfde oude verhaal, het is niet goed dat de mens alleen blijft.

En dus schept God de vrouw, uit de rib van de man. Wij zouden kunnen zeggen: God wilde dat ze elkaar uit het hart gegrepen zouden zijn.

“Eindelijk,” zegt de man als hij de vrouw ziet, eindelijk, of :"Jij bent het einde” en toen kon het leven beginnen. Mensen zijn - leren deze aloude geloofsverhalen - in den beginne, in beginsel gemaakt en bedoeld voor elkaars geluk en dienen dus zuinig te zijn op elkaar, elkaars antwoord te zijn, zegt de Bijbel, voor elkaar verantwoordelijk zouden we nu zeggen.

Maar wat als man en vrouw de verkeerde keuze hebben gemaakt? vraagt men later aan Jezus. Mag de man volgens de wetten van Mozes zijn vrouw dan wegsturen of alleen laten? Nee, zegt Jezus, in den beginne, in beginsel zijn man en vrouw gelijk en evenwaardig en mag dat niet. Want de man staat niet boven zijn vrouw en de vrouw is niet meer dan haar man. Alleen is hij - en alleen is zij - niet af; alleen samen zijn  ze 'goed af'.

En als ze dan - ondanks alle goede bedoelingen en oprecht proberen - toch uit  elkaar groeien; als niet een van beiden maar de liefde tussen hen echt dood is,

wees dan voorzichtig met je oordeel, leert Jezus,
en maak van een mooi principe geen lelijk dogma.
                                                                                   

Printversie