Omgaan met stormen in ons leven
Marc Massaer
Broeders en zusters in Christus,
Een van de gevaarlijkste stukken van de oceaan om over te steken, is de Drake Passage, de zeestraat tussen Kaap Hoorn, het zuidelijkste puntje van Zuid-Amerika, en Antartica. Heel veel jachten en schepen zijn hier als gevolg van zware stormen vergaan. Gemiddeld zijn er jaarlijks 200 stormachtige dagen rond Kaap Hoorn, en ook de rest van het jaar is de wind er sterk.
In het voorjaar hebben we allemaal te maken gehad met stormen en overstromingen, die heel wat schade hebben veroorzaakt. Midden in een storm voel je je als mens klein, machteloos en ontredderd, omdat je niet bestand bent tegen zo’n overweldigende kracht.
Ook de apostelen in het evangelie hebben verschillende keren meegemaakt dat ze op het meer van Galilea in een storm terechtkwamen. Ze verwonderden zich erover dat Jezus gewoon in de boot lag te slapen. God laat dit gebeuren, opdat de apostelen er ook iets uit kunnen leren, namelijk dat ze te allen tijde dienen te vertrouwen op Jezus, die hen nabij is, en Hem moeten aanroepen.
Met ‘spirituele’ stormen in het leven hebben we allemaal te maken. Waarom is er zo veel ellende en lijden in de wereld, waarom is er oorlog, waarom wordt die man of vrouw plotseling ziek? Waarom moet ik dit of dat nu weer meemaken? Waarom is er zo veel kwaad in de wereld en hoe is het mogelijk dat sommige mensen elkaar zo veel leed aandoen? Het is een vraag die ons overstijgt en verwijst naar het mysterie van het kwade. Waar is God in het kwade en waarom laat Hij dit allemaal gebeuren? Het ontdekken van goed en kwaad in de wereld doet vele vragen rijzen. De confrontatie met een wereld die niet volmaakt is, doet je nadenken over hoe daarmee om te gaan. Sommigen worden zo overweldigd door het kwade dat ze het bestaan van God gaan ontkennen. Anderen zoeken eerder troost en kracht bij God, omdat zij erop blijven vertrouwen dat Hij toch het laatste woord over alles heeft. Het is belangrijk mensen om je heen te hebben die zo met je meeleven in je beproevingen, dat de last lichter te dragen valt..
Het beeld van de apostelen in de boot tijdens een zware storm verwijst naar de Kerk, die door de eeuwen heen vele vervolgingen heeft meegemaakt. Telkens werd ze getest en beproefd in het geloof en diende ze terug te keren naar Gods almacht en voorzienigheid. Soms schijnt de Heer te slapen maar dan is het aan ons Hem weer wakker te maken en Hem te vragen op te treden om de storm tot bedaren te brengen.
Over stormen heeft de heilige Don Bosco ooit een visioen gehad. Het grote schip van de kerk kwam in een hevige storm terecht, waardoor het heen en weer werd geslingerd. Het werd ook nog aangevallen door vele kleinere schepen, die het grote schip tot zinken wilden brengen. Dit visioen is te zien op de deuren van de kathedraal te ‘s-Hertogenbosch en verwijst naar onze huidige verwarrende tijd. Midden in de storm verschenen in de zee twee zuilen, een zuil met het beeld van Maria, hulp van de christenen, en één met daarop de H. Hostie, heil van de gelovigen. Pas toen de paus het anker van het schip aan deze twee zuilen vastmaakte, kwam er een grote stilte op zee.
Don Bosco vroeg aan zijn latere opvolger als Generaal Overste, Don Michael Rua: "Wat vind jij van dit verhaal?" Don Ruan antwoordde: "Het komt mij voor dat het schip van de Paus de Kerk is, waarvan hij het opperhoofd is. De andere schepen zijn de mensen, de zee is de wereld. Zij die het grote schip verdedigen, zijn de trouwe aanhangers van de paus; de anderen zijn z’n vijanden, die met alle macht trachten de Kerk te vernietigen. De twee Zuilen betekenen, lijkt mij, de verering van Maria en van de heilige Eucharistie.” Don Bosco zei: "Je hebt juist gesproken.”
De H. Geest geve ons de kracht te blijven vertrouwen op Jezus, die alles ten goede zal keren, wat we ook in de toekomst nog meemaken. Amen