Het vergeten kind (kinderviering)

Gust Jansen

Gust Jansen

Voor mij als kind was Kerstmis één groot feest, om nooit te vergeten..., en dat is het gebleven: huiselijke gezelligheid met elkaar, een spelletje, wat lekker eten rond een versierde boom, en een stal – de mooiste, dat vind je als kind. Hij staat bij jullie thuis, bij ons thuis. Kerstmis voor mij als kind: één groot feest...

Met Kerstmis vertellen engelen over het Goede Nieuws: een kind – dat we vaak vergeten zijn – is ons geboren. Herders, koningen gaan naar Maria en Jozef, op zoek naar het Kind.

Allemaal grote mensen zien we in onze stallen. Géén kinderen...; zíj moeten er toch ook geweest zijn. Wat is een leven zonder kinderen? Gelukkig speelden ze vanavond/vanmorgen in het kerstverhaal een belangrijke rol, maar in onze stallen zien we ze niet.

Verbeelden zij dan wat we noemen 'het vergeten kind', de vergeten kinderen, je weet wel, van die actie van enkele weken geleden van Woezel en Pip, kinderen die niet meer thuis kunnen wonen, mishandeld zijn, verstoten of gevlucht; het kind dat ik hoorde zeggen: “Ik wil naar mijn echte papa en mama terug.”

Het Goede Nieuws van tóen werkte door in die actieweek: jong en oud, groot en klein waren er voor het vergeten kind. Veel kinderen waren heel actief.

Kerstmis 2014 vertelt over het Goede Nieuws; het wordt nóg een groter feest dichterbij en ver weg: een kind is ons geboren; er is nieuw leven voor iedereen.

En daar kunnen wij vanavond / vanmorgen iets aan doen, ons steentje aan bijdragen.

In Bolivia, dat is in Zuid-Amerika, wonen heel veel straatkinderen, vergeten kinderen. Daar woont en werkt pater Theo Raaijmakers, en die komt uit Moergestel – als hij in Nederland is, is daar zijn thuishaven. Theo Raaijmakers biedt dakloze straatkinderen een veilig thuis en onderdak. Hij laat hen daar in Bolivia naar school gaan, leert hen leven, werken aan een toekomst. Dat kost het een en ander.

Wanneer wij vanavond naar dat Kind in de stal kijken, dat Kind ook in de ogen kijken, dan kunnen wij niet anders dan er zijn voor al die vergeten kinderen, en deze keer de vergeten kinderen uit Bolivia. Dan krijgt dat Goeie nieuws van toen en thans nog meer body! Ik mag het hopen... We laten hen niet in de koud staan, daar ken ik u goed genoeg voor. Alvast Dankjewel namens hen en Theo.