Mag het ietsje meer zijn?
Steven Barberien
Bij de slager wordt vaak gevraagd: “Mag het ietsje meer zijn?”, als er vlees moet afgewogen worden. Iedereen zegt dan: “Ja.”
Vandaag, tweede paasdag, is ook zo’n extraatje. Pasen mag echt wel langer duren dan één dag. Het mag heus wel wat meer zijn. En dus komen we vanochtend hier weer samen om te vieren dat Jezus is opgestaan uit de dood.
Mens, wat een groot mysterie is dat toch! Je geraakt er niet over uitgedacht en al ons denken schiet tekort. Woorden, beelden, gedachten, ze zijn allemaal minder dan de werkelijkheid van de verrijzenis. We lezen de paasverhalen uit het evangelie, waarin de verwondering van de leerlingen én de vrouwen boekdelen spreekt… Ook zij konden het niet bevatten.
Jezus de Verrezen Heer laat zich ook niet vatten in ons denken of in onze zintuigelijke waarneming. Hij overstijgt dat allemaal. Geen deur is zo gesloten of Hij komt erdoor binnen… Je herkent Hem niet en dan weer wel… Hoe dan ook, je hebt van Hem niets te vrezen. De dood heeft geen vat meer op Hem; in Hem is alleen leven, licht, vrede, geluk.
Daarom kan het geluk van de vrouwen en de leerlingen ook niet op wanneer ze hem ontmoeten.
Ze kunnen er niet over zwijgen en vertellen het graag verder, dit goede nieuws van Pasen.
Doen wij dat ook? Misschien wel… maar mag het ietsje meer zijn? Er zijn er nog te veel die niet van Jezus’ verrijzenis hebben gehoord. Die nog wachten op het goede nieuws dat wij hun moeten brengen. Een taak die is weggelegd voor ieder die in Hem gelooft. Een taak voor u en mij!
Alleluia, nogmaals een zalig Pasen!