Je kruis opnemen om Jezus' volgeling te zijn
Marc Massaer
Broeders en zusters in Christus,
In de kerk van Limpias (provincie Cantabria, Spanje), gelegen aan de weg naar Santiago de Compostella, is een wonderbaarlijk kruisbeeld te zien. Een tijdgenoot berichtte daarover: “Limpias is een stadje met ongeveer 1500 inwoners en is gelegen in de streek Santander in Noord-Spanje. In de oude parochiekerk hangt boven het tabernakel een kruisbeeld met de naam De Heilige Christus van de doodsangst, dat waarschijnlijk uit de 17de eeuw dateert. Een koopman had het namelijk rond het midden van de 18de eeuw aan de kerk van zijn geboortestad geschonken, nadat het daar wonderen tegen de verwoestende overstromingen van de zee had verricht.”
In 1919 begonnen geruchten de ronde te doen dat er in Limpias ongelooflijke dingen gebeurden, dat Christus op het beeld zijn ogen bewoog, dat zijn lichaam leek te leven, dat het soms bleker en zelfs zwetend en bloedend werd gezien. De kerk Iglesia de San Piedro begon zich onmiddellijk te vullen met veel pelgrims die overal vandaan kwamen.
Tijdens de H. Mis van 30 maart 1919 riep een meisje: “Meneer pastoor, het Christusbeeld beweegt en de Heer kijkt mij persoonlijk aan.” Daarop probeerde men het kind te kalmeren. Nadat enkele ogenblikken later een tweede en vervolgens een derde kind ongeveer hetzelfde zei, kregen vele aanwezigen de tranen in de ogen en riepen plotseling ook anderen dat ze de stervende Heiland aan het kruis zagen bewegen.
In 1921 was het aantal uit het buitenland afkomstige pelgrims groter dan dat in Lourdes, wel 200.000. Sinds 1919, toen de wonderbaarlijke gebeurtenissen rond het kruis begonnen, is er sprake van meer dan 2000 mensen die van de een of andere ziekte werden genezen. Meestal was daarvan niet meteen ter plaatse sprake, maar nadat zij naar huis waren teruggekeerd en daar trouw het gebed baden dat met het kruisbeeld in Limpias verbonden is.
In het jaar 1954 werd op verzoek van de bisschop van Santander, die enkele jaren eerder de bovennatuurlijke aard van de gebeurtenissen had erkend, een vereniging in het leven geroepen die zich vooral bezighoudt met het verzamelen en beoordelen van schriftelijke getuigenissen van mensen die op welke wijze dan ook iets aan het beeld van de gekruisigde hadden waargenomen. Volgens de laatste informatie uit 2014 is er inmiddels sprake van meer dan 50.000 mensen die schriftelijk hebben verklaard in de kerk van Limpias dingen te hebben ervaren die hen ten diepste hebben getroffen en hen hebben geholpen anders en dieper te gaan geloven. Bijna 7000 mensen hebben daarover onder ede verklaringen afgelegd.
Het kruis is een teken van verlossing, genezing en heil. In het evangelie spoort Jezus ons aan ons kruis op ons te nemen om zo zijn volgeling te zijn. Geen gemakkelijke opdracht. We zijn vaak op zoek naar de perfecte partner, perfecte ouders, perfecte kinderen, perfecte vrienden, perfecte leiders en de perfecte kerk. Maar die bestaan helemaal niet. We zijn allemaal mensen met tekortkomingen. Leren omgaan met het kruis, ermee leren omgaan dat het leven anders loopt, dat onze medemensen anders zijn, is een levenslange opdracht. Het leven kun je niet controleren; het kent zo zijn verrassingen. Als we dit onder ogen zien, kunnen we realistischer in het leven staan, raken we minder snel teleurgesteld en zijn we eerder geneigd elkaar te vergeven, zoals Jezus ons op het kruis heeft vergeven en verzoend met God zijn Vader.
Als je Jezus wilt volgen, betekent dit ook eenvoudiger gaan leven. Je niet hechten aan je bezit maar aan Jezus Christus en Hem de eerste plaats geven in je leven. Niet je hart vullen met alsmaar meer verlangens naar genot en bezit, maar het laten vullen met Gods liefde en Zijn Wijsheid; dat brengt vrede en vreugde. Moge het woord van God in ons wortel schieten en ons aansporen werk te maken van de navolging van Jezus, en Gods Koninkrijk te doen groeien. Amen.