Jezus in het midden van het leven
Steven Barberien
Op die eerste dag van de week gaan de twee Maria’s naar het graf van Jezus. Bij het graf gekomen overkomt hun een wereldschokkende gebeurtenis. De vaste grond onder hun voeten is weg... Het lijkt me niet meer dan normaal dat die twee vrouwen staan te beven van de schrik... Wat is hier gebeurd? Een engel rolt de steen voor het graf weg en gaat er triomfantelijk op zitten. De beide Maria’s zijn overdonderd... Ze komen om Jezus te zoeken en nu gebeurt er dit... Meer nog: de engel zegt zelfs dat Jezus er niet meer is; ze zoeken Jezus tevergeefs.
De vrouwen waren op zoek naar de gekruisigde, de dode Jezus en Die is er niet meer. Want Jezus is verrezen; Hij leeft. De engel nodigt de vrouwen uit om te komen kijken, om tot inzicht te komen. Hij zegt het zelfs: “Hij is verrezen zoals Hij gezegd heeft!” De vrouwen moeten aan de woorden van Jezus herinnerd worden.
Zo is het duidelijk waarom de evangelist Matteüs de engel het graf laat openen. Niet om Jezus eruit te laten, maar om de vrouwen erin te kunnen laten kijken. Het inzicht dat Jezus niet te vinden is bij de doden, krijgen ze eerst te horen en daarna te zien. De vrouwen hebben Jezus echter niet tevergeefs gezocht. Ze zochten gewoon op de verkeerde plaats. Ze liepen naar een graf om Hem te vinden. Hij is niet bij de doden, Hij is te vinden bij de levenden.
Op weg naar die levenden, naar de leerlingen, ontmoeten de vrouwen Jezus zelf. Ze omklemmen zijn voeten en aanbidden Hem. Aanbidden komt alleen God toe; het is dan ook voor de vrouwen volkomen duidelijk dat Jezus in het goddelijke leven is, dat Hij leeft zoals God leeft! En die Jezus neemt hun eerste vrees weg en de vrouwen worden getuigen en verkondigers van de verrijzenis: “Gaat aan mijn broeders zeggen dat ze naar Galilea moeten gaan; daar zullen zij Mij zien”.
Jezus noemt de leerlingen zijn broeders want Hij heeft hun verraad of hun angsthazerij vergeven. Ze moeten weer naar Galilea gaan, naar de andere kant van het land, daar waar het allemaal begonnen is. Daar waar de Heer hen in het begin heeft geroepen. Ze moeten hun roeping weer ontdekken en weer beginnen met Jezus als hun Heer...
Dat is voor ons ook op deze paasnacht de boodschap: wij moeten terug gaan zoeken naar onze oorspronkelijke bezieling, naar onze roeping, naar dát moment waarop wij Gods nabijheid hebben gevoeld. En daar, midden in het leven, zullen we Hem weer ontmoeten. Geloven in de verrezen Heer is geloven in de opstanding van onszelf en van onze geloofsgemeenschap...
Beste vrienden, het is Pasen! Het feest van de verrijzenis en het leven, dat ons kracht geeft en bezieling schenkt. Midden in het leven mogen wij Jezus ontmoeten!
Van harte wens ik u allen zo een Zalig Pasen toe.