Het nieuwe leven in God

Leven in Gods koninkrijk

Marc Massaer

Broeders en zusters in Christus,

In rouwgesprekken met nabestaanden stel ik vaak de vraag: “Geloofde hij of zij in een leven na de dood?” De antwoorden die ik dan hoor, zijn heel verschillend. Sommigen zeggen dat ze het niet weten, anderen zeggen dat het afgelopen is met dit leven en weer anderen zeggen dat er wel een ander leven is en dat ze hopen hun geliefden terug te zien.

Wat te denken van al deze verschillende meningen en kom je nu meer te weten over het leven na de dood ? Vanuit eigen menselijke ervaring kun je maar beperkt iets zeggen over het leven na de dood. Toch zijn er mensen die hierover kunnen vertellen, omdat ze in hun leven een bijna-doodervaring hebben gehad. Ze maken mee dat ze eerst door een lange tunnel gaan en dan plotseling iemand in een prachtige andere wereld in een helder licht zien.

In het woord van God dat we vandaag beluisterden, krijgen we een bevestiging dat het leven verdergaat na dit aardse leven. De Makabese broeders uit de eerste lezing, die allen als martelaar voor hun geloof sterven, spreken hun vertrouwen uit in de wederopstanding door God. Als de dood het einde van alles was, dan hadden ze hun leven niet gegeven voor het geloof in God. In de evangelielezing spreekt Jezus van de God van Abraham, van Isaak en van Jakob. De Joodse stamvaders Abraham, Isaak en Jakob zijn allen gestorven maar zij leven in de eeuwigheid, omdat onze God een God van de levenden is. Dankzij Jezus is de poort naar de hemel en het nieuwe leven in God geopend. Jezus heeft de rechtvaardige stamvaders bij de nederdaling ter helle opgenomen in het Koninkrijk der hemelen. Zelf heeft Jezus bovendien gezegd: Ik ben de Verrijzenis en het Leven, wie in Mij gelooft heeft eeuwig leven.

Allemaal mooi en waar maar er is nog nooit iemand teruggekomen, zullen sommigen opmerken. O nee? En de heilige Maagd Maria dan? Zij is gestorven, met ziel en lichaam in de hemel opgenomen en verschenen op vele plaatsen over de gehele wereld, zoals Fatima in Portugal, Lourdes in Frankrijk, Akita in Japan en Guadaloupe in Mexico. Overal spoort zij als hemelse Moeder aan je voor te bereiden op een leven in de eeuwigheid. Daarnaast hebben we in onze kerk vele heiligen, zoals de H. Teresia van Avila, de heilige zuster Faustina Kowalska en de heiligen Jacinta, Francesco en Lucia van Fatima, die visioenen hebben gehad van hemel, hel en vagevuur.
In Oostenrijk is er ook nog een vrouw met de naam Maria Simma, die een heel bijzondere roeping van God heeft ontvangen om voor de zielen in het vagevuur te bidden. Een Franse zuster, Emmanuel, heeft haar daarover geïnterviewd.

Zr. Emmanuel stelde haar de volgende vraag: Maria, kunt u ons vertellen hoe u voor de eerste maal door een ziel uit het Vagevuur werd bezocht?
Maria antwoordde: Ja, het was in 1940. Tijdens een nacht, rond 3 of 4 uur 's ochtends, hoorde ik iemand mijn slaapkamer binnenkomen. Dit maakte me wakker. Ik keek op om te zien wie er in hemelsnaam mijn slaapkamer binnengetreden kon zijn.
Zr. Emmanuel weer: Was u bevreesd?
Maria antwoordde: Neen, ik ben helemaal niet bang. Zelfs als klein kind zei mijn moeder mij dat ik bijzonder was, omdat ik voor niets bang was.
Zr. Emmanuel: Zo, die nacht..., vertel ons!
Maria: Wel, ik zag iemand die mij volledig vreemd was. Hij wandelde langzaam voor- en achterwaarts. Ik zei streng tot hem: "Hoe bent u hier binnengekomen?" Maar hij bleef ongeduldig verder rondwandelen in mijn slaapkamer, alsof hij niets had gehoord. Daarop vroeg ik hem opnieuw: "Wat bent u aan het doen?" Toen hij nog steeds geen antwoord gaf, sprong ik uit bed en poogde ik hem vast te grijpen, maar ik tastte enkel in het duister. Er was absoluut niets. Ik ging terug naar mijn bed en opnieuw hoorde ik hem voor- en achterwaarts stappen.
Ik vroeg me af hoe ik deze man kon zien, omdat ik hem niet kon vastgrijpen. Ik stond opnieuw recht om hem tegen te houden, maar weer greep ik in de leegte.
Verward keerde ik terug naar mijn bed. Hij kwam niet meer terug, maar ik kon de slaap niet meer vatten. De volgende dag, na de Mis, ging ik naar mijn geestelijke begeleider en vertelde hem alles. Hij vertelde me dat, indien dit opnieuw zou gebeuren, ik niet moest vragen: "Wie bent u?" maar "Wat verlangt u van mij?"
De daaropvolgende nacht kwam de man terug. Het was zeker dezelfde persoon. Ik vroeg hem: "Wat verlangt u van mij?" Hij antwoordde: "Laat drie Missen voor mij opdragen en ik zal bevrijd zijn."
Toen begreep ik dat dit een ziel uit het Vagevuur was. Mijn geestelijke begeleider bevestigde dit en gaf me de raad deze arme zielen nooit iets te weigeren, maar met edelmoedigheid alles te aanvaarden wat ze vroegen.

Broeders en zusters in Christus,

Of wij leven of sterven, aan God horen wij toe. Laten we nooit vergeten dat God ons wil binnenleiden in het eeuwige leven en dat Jezus Christus ons de weg daarnaartoe getoond heeft. Als wij de woorden van Jezus ter harte nemen en leven vanuit zijn blijde boodschap, dan streven wij naar dat nieuwe leven in God.
Moge de H. Geest ons helpen en kracht schenken om de geloof in God te beleven in woorden en daden. Amen.

Printversie