Eigen volk eerst
Steven Barberien
Ze bedoelden het niet slecht, hoor, de mensen uit Jezus’ dorp. Integendeel, ze waren best trots op Jezus. Immers, van iemand die de status van held en wonderdoener heeft, straalt ook altijd iets af op de eigen gemeenschap.
Mathieu van der Poel sleept in het veldrijden de ene titel na de andere in de wacht… en dan is het ook fijn om als Vlaming te kunnen melden dat hij in Kapellen bij Antwerpen is geboren…
Daar in Antwerpen ontstond jaren geleden een partij die teerde op een oud en diepgeworteld verlangen: ‘Eigen volk eerst!’ Er is niets verkeerds aan, als je het goede voor eigen mensen wilt, maar het wordt naar als dit ten koste gaat van anderen. Als de liefde voor eigen volk gepaard gaat met haat tegen mensen van buiten die anders zijn.
De enghartigheid van Jezus’ dorpsgenoten werkt voor Hem zó beklemmend dat Hij ertegen ingaat. En daardoor slaat de volksliefde voor Hem om in pure haat. Ze moeten Hem niet meer. Plots maakt Hij geen deel meer uit van die hechte gemeenschap.
Wie te veel naar binnen gericht is, gaat anderen blijkbaar ‘buiten kijken’!
‘Eigen volk eerst’ gaat ook vaak samen met ‘Eigen gelijk eerst’.
Voor ons als geloofsgemeenschap is het van groot belang bij dit gegeven stil te staan. Vaak vindt men in parochies en kerken een negatief wij-gevoel, een zich samen afzetten tegen. Zoals wij het doen, moet het zijn en blijven. Wij weten het beter. Nieuwe manieren vinden we een aantasting van onze eigenheid. En vrijwilligers gaan zelfs de barricades op wanneer wij hier moeten samenwerken met hen daar, die anders doen of zeggen. Er zijn zeker behoudsgezinde pastores, maar ook een geloofsgemeenschap kan star en strak vasthouden aan haar ‘gewoontes’.
Het vraagt van alle partijen heel veel liefde en goede wil om samen te werken en te durven kijken over eigen grenzen heen. Toch is dat de profetische taak die weggelegd is voor elke christen. God roept geen mensen tot zich om ze dan te laten indutten in de slaap van het eigen gelijk, maar God vraagt ons telkens weer op te staan, ons te omgorden met de woorden van liefde die Hij gegeven heeft, om deze weer door te geven en voor te leven.
Dat is niet altijd zo makkelijk, maar ja, is dat zo erg? Onliners als ‘Eigen volk eerst’, die zijn makkelijk. Die liggen vlot in de mond en spreken een bepaald onbehagen aan… Maar wat bouwen ze op, behalve letterlijk en figuurlijk muren tussen verschillende mensen? Neen, dan kies je als christen beter voor de hoogste gave, het talent van de liefde. Liefde is misschien moeilijker waar te maken, maar geeft veel meer voldoening en komt altijd ten goede aan alle mensen.
Amen.