De rechtvaardige rechter

vandaag

Steven Barberien

Sterren die van hun voetstuk vallen, daar hebben we het afgelopen jaar meermaals van gehoord. Schandaal na schandaal stond in de krant.
In het evangelie schetst Jezus de gebeurtenissen aan het einde der tijden en ook dan zullen er sterren ten val komen. Alle zekerheden zullen wegvallen bij dat laatste oordeel.

Rond Allerzielen las ik in de krant dat de meeste katholieken zich niet meer bezighouden met hemel, hel, vergeven en oordeel. De leer van wat genoemd wordt ‘de uitersten’ is niet meer bekend onder de gelovigen. En dat klopt wel. Er zijn niet veel mensen bezig met hun ‘zielenheil’. We gaan er met z’n allen van uit dat God dankzij de moderne tijd is geëvolueerd van een ‘strenge Rechtvaardige Rechter’ naar een ‘sociaal-geëngageerde, liefdevolle, lamme goedzak die alles oké vindt…

Maar wie het evangelie leest en de woorden van Jezus aux sérieux neemt, merkt dat de Barmhartige Vader en de Rechtvaardige Rechter toch één en dezelfde zijn. God zal oordelen over levenden en doden aan het einde der tijden. En het zou verstandig en wijs van ons zijn als we niet al te gemakkelijk denken of aannemen: “ ’t Komt wel goed!” God neemt echt serieus wat wij mensen doen; goed of kwaad! Het zal naar onze daden zijn dat wij geoordeeld worden…

Dat klinkt hard in onze oren, maar als we eerlijk zijn en ons gevoel voor rechtvaardigheid laten spreken, dan kan dat niet anders. Immers, we zijn met z’n allen verbolgen als misdadigers door de rechtbank worden vrijgesproken vanwege procedurefouten. Dat vinden we echt onrecht aandoen aan de slachtoffers. Maar als het gaat om God…, die zou dan alles maar goed moeten vinden en elke schuld moeten kwijtschelden?

Ofschoon Jezus zegt dat het uur niet bekend is, tenzij bij de Vader, geeft Hij ook aan dat je de ogen moet openhouden voor de ‘tekenen’. Je zal het zien, merken wanneer het zover is… En we moeten ons ook niet laten afschrikken door dat uur der waarheid. Ten diepste is het ons geloof dat bij dat oordeel het Rijk Gods echt definitief doorbreekt. Wie de twijgen ziet botten, weet dat de zomer komt! Uitzien naar de zomer geeft ons hoop bij natte koude dagen. Het oordeel zou ons dus niet mogen afschrikken.

Hoe dan ook, laten wij ons bewust zijn van het feit dat we vroeg of laat verantwoording moeten afleggen van ons leven en de keuzes die we daarin gemaakt hebben. We mogen daarbij hopen op barmhartigheid… En in dit leven zeker zijn van de bescherming van de aartsengel Michaël, die ons verdedigt tegen de machten van het kwaad, zoals we hoorden in de eerste lezing.

Amen.

Printversie