70 maal 7 maal
Marc Massaer
Broeders en zusters in Christus,
In gesprekken met jubilerende paartjes vraag ik meestal wat voor wijze raad zij kunnen geven aan jonge mensen die binnenkort in het huwelijk willen treden. Heel geregeld krijg ik dan als antwoord: Probeer het uit te praten als je ruzie hebt gehad, en elkaar vergeving te schenken.
Vergeving schenken en ontvangen is de kernboodschap van de lezingen van deze zondag. Het is de voorwaarde voor een leefbare samenleving en liefdevolle relaties. Mensen een tweede kans geven en het goede in iemand zien, is nodig wil je niet terechtkomen in een harde samenleving, waar mensen van elkaar vervreemden. Het wil niet zeggen: alles goedpraten, maar wel: mensen helpen de goede weg te vinden in het leven en hun vergeving schenken als ze berouw hebben. Dit is typisch christelijk; in andere godsdiensten kom je dit niet tegen.
In de eerste lezing horen we dat wrok en gramschap iets afschuwelijks zijn; alleen een zondaar blijft ermee lopen. Ook al zijn deze woorden van Jezus Sirach meer dan tweeduizend jaar oud, ze zijn bijzonder actueel. Bij uitvaarten is het bijzonder pijnlijk te horen dat relaties verstoord zijn en mensen door een conflict soms jarenlang geen contact meer hebben. Wat je tegenwoordig steeds meer tegenkomt en waarvan je schrikt, zijn ware scheldpartijen, haat en wrok op sociale media zoals Facebook en Twitter. Mildheid en gematigdheid zijn daar heel ver te zoeken. Als je haat zaait, kom je in een spiraal van geweld terecht en zo ontstaan oorlogen. Nu is ruzies bijleggen zeker niet gemakkelijk want, net als de liefde, moet de bereidheid tot verzoening van twee kanten komen.
We moeten daarbij altijd voor ogen houden dat wijzelf ook vergeving nodig hebben van God om vergeving te kunnen schenken. In het onze Vader bidden wij voor die christelijke houding: ‘Vergeef ons onze schulden zoals ook wij vergeven aan onze schuldenaren.’ Om die vergeving concreet van God te ontvangen, hebben wij het mooie sacrament van de biecht, dat vrede en vreugde in het hart schenkt.
Broeders en zusters in Christus,
Zowel Jezus als Jezus Sirach wijst ons de weg ten leven. Die weg bestaat in het vergeving schenken. Het is wijs ons voortdurend af te vragen welke weg wij bewandelen: die van wrok, haat, verbittering en vijandschap, of die van vrede en vergeving. Omdat vergeven niet altijd gemakkelijk is, is het goed dat wij onszelf geregeld In alle eerlijkheid afvragen of wij wel zo goed zijn als we ons voordoen. Of wij nooit andere mensen kwetsen, pijn doen, zwart maken, benadelen, zaken die ons kwaad maken als wij ze zelf moeten ondergaan.
We mogen daarbij niet vergeten dat anderen kunnen vergeven ook voor onszelf ontzettend belangrijk is,. Als we het niet doen, blijven we ronddolen in haat en in wrok, en probeer in zo’n situatie maar eens gelukkig te zijn.
Vergeven is echter niet alleen een zaak van het hart, maar ook van het verstand. In het evangelie geeft Jezus daar een prachtig voorbeeld van. Een heer scheldt een dienaar de reusachtige schuld van tienduizend talenten kwijt, maar die man komt er zelf niet toe een andere dienaar, die hem honderd denariën schuldig is, zelfs maar uitstel van betaling te gunnen. En dat is echt niet verstandig, want uit verontwaardiging daarover trekt de heer zijn kwijtschelding in en levert hij de man over aan beulen tot hij zijn hele schuld betaald heeft.
Zusters en broeders, vergeving is een zaak van het hart en van het verstand. Het is de enige weg die leidt naar een vreedzaam en gelukkig leven. Wij christenen hebben de opdracht daarvan te getuigen in deze wereld, waar haat en tweedracht heersen, en tegen de stroom in te gaan.
Wie kan ons daartoe beter inspireren dan Jezus zelf? Hoewel Hij onschuldig was, is Jezus tussen misdadigers aan het kruis genageld. Als een Lam is Hij naar de slachtbank geleid en Hij heeft zijn mond niet opengedaan. Hij heeft geen vergelding geëist maar het uitgeroepen: " Vader, vergeef het hun, want zij weten niet wat zij doen." Hij heeft de wet van de vergeldingverlaten: niet langer is de Joodse wet, ‘oog om oog, tand om tand’, de juiste weg, maar wel die van de barmhartigheid. Als we die weg inslaan, laten wij zien dat wij ware volgelingen van Jezus Christus zijn.
Hoeveel maal moet ik vergeven? Tot 70 maal 7 maal, dat wil zeggen: zoals God, die altijd klaarstaat om te vergeven, om nieuwe kansen te geven. En zo dienen wij elkaar te vergeven. Amen.