Welvaart en welzijn

_jongeling_1_

Cees Remmers

In de eerste lezing vertelt iemand dat hij liever een wijs dan een rijk iemand wil zijn. En gelijk heeft ie, leert ons de bijbel: met weinig geld maar een kapitaal aan hartelijkheid ben je in Gods ogen een wijs en rijk iemand.

De tweede lezing vertelt  dat je een arm mens blijft als je veel hébt maar eigenlijk niks bént; er zelf warm bijzitten maar  anderen in de kou laten staan - leert het evangelie ons - is niet wat God wil.

Wat moet ik doen, vraagt een rijke jongeman aan Jezus. Ik onderhoud Gods geboden, - vertelt  hij - maar wat moet ik nog meer doen? Blijkbaar is hij toch niet gelukkig. Rijk ben ik al, maar hoe word ik wijs, lijkt hij te vragen.
En dan, staat er, kijkt Jezus hem lachend aan en hij daagt hem uit: ga je geld delen met de armen... Dan word je rijk van binnen en in Gods ogen een wijs mens. Maar dat blijkt hem te veel ineens  gevraagd….  Zijn al eerder gevonden welvaart wint het van het welzijn dat hij nog zoekt.

Onze welvaart, vertelden de troonrede en daarna  de kranten en de tv, onze welvaart groeit heel stillekes. Het gaat weer wat beter met Nederland: de koopkracht stijgt wat en de kooplust groeit; er wordt op de beurs wat meer belegd, er wordt weer meer gebouwd, de huizenmarkt trekt aan... Gelukkig gaat het weer wat de goede kant op…

Met de economie tenminste… Maar gaat het met ons mensen dan óók de goede kant op… Groeit met de welvaart ook het welzijn? Ik denk wel eens van niet…

Want: het gaat pas echt de goede kant op, als we onze nieuw gekochte fiets ergens kunnen neerzetten en hij er nog staat als we weer buitenkomen. Een seizoenkaart kunnen kopen is een stukje welvaart… maar welzijn is als we weer naar het voetbal kunnen zonder  gefouilleerd te worden en de mobiele eenheid vrij kan nemen. Welzijn is er als oudere mensen ’s avonds de straat op durven en jongelui thuis een warm nest vinden in plaats van kouwe hangplekken te zoeken waar ze niks goeds leren. Het welzijn groeit als er minder miljonairs bij komen en meer helpende handen aan het bed van hulpbehoevende mensen en als er ruimte is voor vluchtelingen die ten einde raad zijn.
Daar zullen best wel mensen tussen zitten die niet deugen. (Recent onderzoek wijst overigens uit dat de meeste inbraken in ons land niet door buitenlanders en allochtonen worden gepleegd maar juist door mensen uit de eigen buurt…) Welzijn begint dus ook met niet langer te denken dat wij  beter zijn dan zij die van elders komen….dat zij alles van ons en wij niks van hen kunnen leren.

Ja, het gaat weer goed in Nederland, als met de welvaart ook het welzijn van heel veel mensen zou groeien. En dat kan, leren ons de eeuwenoude evangelieverhalen… Dat kan, niet als de  aandelen weer stijgen, maar als de onderlinge liefde weer groeit; dan  worden steeds meer mensen rijk genoeg om gelukkig te zijn.

De rijke jongeman uit het evangelie dacht in aandelen, maar aan delen dacht hij niet…