Stip aan de horizon

Schilderij met ballon

Steven Barberien

In dit weekend van carnaval past eigenlijk geen beter evangelie dan dat van vandaag: “Maak u niet bezorgd over de dag van morgen, want die zorgt voor zichzelf.”
’t Is dat Jezus Aramees sprak en geen plat Diessens, anders hadden de Stopnoalden het zo kunnen overnemen als hun carnavalsmotto.

Maar ons geen zorgen maken? Neen, dat ligt niet in onze aard. Mensen maken zich zorgen en druk om allerlei zaken. Dat is onvermijdelijk! Toch dienen we te beseffen dat we niet alles in de hand hebben. Het leven is en blijft voor een groot stuk onvoorspel-baar. Wat zeker is - in ieder geval voor wie gelooft - is dat God ons niet vergeet! Hij is en blijft op ons betrokken!
Er zijn echter van die momenten dat je dat gevoel niet hebt. Wanneer je overspoeld wordt door te veel verdriet en tegenslag…, waar is Hij dan?

Te vaak hebben wij een beeld van God dat niet strookt met de werkelijkheid. Hij is geen grote tovenaar die ingrijpt in ons leven… Hij is als een vader, als een moeder die het eigen kind niet vergeten kan en heel nabij is, wat er ook gebeurt…

Toen mijnen nonkel nog klein was, had hij een ballon gekregen en die hing tegen het plafond van de kamer te zweven. Onverwacht opende iemand de deur en met een zucht van de wind vloog de ballon naar buiten, hoger en hoger de hemel in. Mijnen nonkel zei: “Straks, als onze va thuis is van ’t werk, dan zal hij die wel pakken!” Dat is onvoorwaardelijk kinderlijk vertrouwen hebben in een vader van wie je denkt dat die alles kan.

Zo’n vertrouwen mogen ook wij hebben in God, maar wel goed wetend dat Hij niet alles kan oplossen voor ons. We zullen moeten leren ons niet al te druk te maken… en dat onze ogen mogen kijken naar die verre stip op de horizon…
Die stip aan de horizon is niet de ballon van onze verlangens en verwachtingen die steeds verder van ons afdrijven…, maar die stip is wel Gods droom, zijn koninkrijk, dat steeds dichterbij komt.

Misschien morgen al, of de dag nadien, binnen enkele maanden, misschien zelfs nog vele jaren, maar het komt, eens en voorgoed. 

Printversie