Ruimte voor velen
Steven Barberien
De komende week zijn er verkiezingen voor het Europese parlement. Allerlei thema’s komen in de politieke debatten naar voren. Maar er springt wel iets uit: er is een algemeen gevoel van onbehagen bij het grenzeloos Europa, waarin economische migratie en oneerlijke concurrentie op de arbeidsmarkt steeds groter worden. Mensen zijn verontrust over hun werk, over hun manier van wonen en hun toekomstperspectief. Ze vragen maatregelen ter bescherming van hun welvaart en wie kan hun dat kwalijk nemen?
Brussel zou er inderdaad ook voor moeten zorgen dat ontwikkeling en welvaart in alle lidstaten groeien of ten minste op peil blijven, en dat arbeidsplaatsen niet verloren gaan door het aantrekken van buitenlandse krachten die werken voor een hongerloon, maar niet sociaal beschermd zijn en daar ook niet aan bijdragen via sociale lasten. Maar hoe? In hoeverre is het mogelijk je eigen belangen te beschermen zonder kansen te ontnemen aan een ander?
In de lezing uit de Handelingen van de Apostelen hoorden we hoe Grieks sprekende en Hebreeuws sprekende christenen lijnrecht tegenover elkaar staan, wanneer er oplossingen moeten worden gezocht om de armen te ondersteunen. De éne wilde niet dat de ander, die een andere taal sprak, meegenoot van de armenzorg. Een verhaal van alle tijden.
Maar zorg voor mensen kun je niet begrenzen naar taal of cultuur. In Jezus is geen begrenzing te vinden. Zijn liefde voor mensen gaat naar allen uit, zonder uitzondering! Een christen is dan ook moreel verplicht om hulp te bieden…
“In het huis van de Vader is ruimte voor velen.” Voor velen? Waarom niet voor allen? Heeft de hemelse Vader dan quota opgelegd? Heeft hij een begrenzing gesteld aan het aantal mensen dat binnen mag in het hemelse Vaderland?
“Weest niet ongerust!” zegt Jezus. ‘Ruimte voor velen’ wil zeggen dat iedereen zich welkom mag voelen maar dat je wel zelf ernaartoe moet durven gaan. Je moet de weg van Jezus durven gaan.
“Wie Mij ziet, ziet de Vader”. Jezus toont ons God in levenden lijve. Jezus lijkt in alles op zijn Vader. Dat laat Hij zien in hoe Hij met mensen omgaat en hoe Hij spreekt met woorden van liefde en gezag.
Jezus verruimt de harten van de mensen met de kracht van Gods Geest. Hij is de weg, de waarheid en het leven. En dié weg moet je durven gaan, in dié waarheid moet je durven staan om te leven zoals Hij. En dan, pas dan, kan je ooit thuiskomen in het huis van de Vader, waar ruimte is voor velen. Niet voor allen dus, want de begrenzing zit in jezelf!
God beperkt niet, wij doen dat zelf. Wij leggen beperkingen op of stellen grenzen aan anderen. Wij sluiten of openen ons hart voor anderen…|
Wie vol van geloof is, wie vol is van Gods Geest, die heeft zijn hart verruimd en die geeft zo liefdevol ruimte aan anderen, zonder onderscheid…
Ruimte voor velen… Zodat geen mensenhart meer verontrust hoeft te zijn. Amen.