Leven sterker dan de dood
Steven Barberien
Elke dag opnieuw staan er mensen schreiend bij een graf... Als de dood ons leven binnendringt, dan brengt dat pijn, verdriet en zelfs opstandigheid met zich mee. Want waarom moeten mensen gaan voor hun tijd? Waarom laat God toe dat het kwaad, het lijden en de dood goede mensen treft? Ook wij stellen de vraag: “Waar is Jezus nu?”
Op zulke momenten worden wij uitgedaagd door het evangelie, om net als Martha te groeien in geloof. Om niet zozeer in God te geloven als de wonderdoener, maar om werkelijk te geloven in wie Hij is: de verrijzenis en het leven. Dat geloof in Jezus, daarvan hangt de beslissing af of de dood uitzichtloos is of dat er hoop is.
De opwekking van Lazarus is een teken dat Jezus stelt. Het is een vooruitblik op wat er met Jezus zelf te gebeuren staat. Wanneer Jezus naar Martha en Maria toegaat, komt het passieverhaal in beeld. Want Jezus weet dat Hij gevaar loopt, als Hij naar Jeruzalem gaat. Vrijwillig gaat Hij zijn lijden en sterven tegemoet. En het moet voor Jezus enorm triest geweest zijn te beseffen, dat de leerlingen nog steeds niet begrijpen wat er gaat gebeuren. Hij heeft al zo vaak gesproken over de Mensenzoon die moet lijden en sterven, om na drie dagen te verrijzen. Maar de leerlingen snappen er niets van. Thomas zegt zelfs: “We zullen sterven met Hem als we daarnaar toe gaan!”
Jezus komt vier dagen te laat aan. Joden geloven dat een levensgeest een dag of drie in de buurt van het lichaam blijft, maar geen vier dagen. Nee, dat is te laat! Dan is iemand echt weg. “Hij riekt al!”zegt Martha.
Als Jezus vraagt waar Lazarus is neergelegd, dan kunnen we denken aan de woorden van Maria Magdalena op paasochtend, als ze het lege graf ziet: “Ik weet niet waar ze Hem hebben neergelegd; waar zijn ze met Jezus gebleven?”
En het is ook niet verwonderlijk dat Jezus huivert en rilt als Hij het rotsgraf ziet. Het zal binnenkort ook Zijn bestemming zijn. Maar geloof dat het leven sterker is dan de dood, is aan het groeien bij Martha. “Heer, ik geloof vast dat Gij de Zoon van God zijt!”, en zo verrijst Martha vanuit haar verdriet tot leven, echt leven!
En dan roept Jezus Lazarus naar buiten, naar het leven toe. De zwachtels van de dood die knellen, moeten losgemaakt worden. “Laat Hem gaan!” Hier breekt Pasen al door...
Bij Jezus zal het graf leeg zijn en de zwachtels zullen achterblijven in dat graf.
De dood zal geen macht meer hebben over Jezus, die het leven en de verrijzenis zelf is.
Nu is het aan ons om tot geloof te komen en te zien waar Pasen doorbreekt in ons leven, om te erkennen dat er banden zijn die ons nog beknellen. Het is de hoogste tijd om de steen weg te rollen die voor de ingang van ons hart ligt, zodat Gods leven-gevend woord, Gods liefde, kan doordringen in ons bestaan. Ook wij moeten verrijzen uit het ongeloof en van harte, vast geloven dat Jezus de verrijzenis is en het leven. Na de passie komt altijd Pasen. Het leven is sterker dan de dood!