Hoor en herken je zijn stem?

Steven Barberien

Steven Barberien

Petrus is nog niet bekomen van alles wat er met Jezus gebeurd is. De verrijzenis staat voor hem dan wel vast en hij   verkondigt die ook, maar Petrus heeft nog altijd een wrange smaak in zijn mond als het gaat om het kruis... Met een beschuldigende vinger zegt hij: “Jezus, die gij gekruisigd hebt!” Die verbittering over het kruis zal bij de leerling en langzaam maar zeker verdwijnen. Dat heeft nu eenmaal tijd nodig. Ik neem aan dat iedere en dat heel goed kan begrijpen. Het besef dat de kruisdood nodig was om de mensheid te verlos sen, zal het mettertijd winnen van de horror, van de gruwel die men zag gebeuren aan z’n beste vriend...

Johannes, die we aan het woord horen in de tweede lezing, kan daarom enkele jaren later zeggen: “Hoe groot is de liefde die de Vader ons heeft laten zien!” Het is die liefde tot het uiterste toe, die door Jezus wordt uitgedrukt in het beeld van de Goede Herder. De Goede Herder is de eigenaar van de kudde en heeft hart voor zijn schapen. De kudde is een deel van hemzelf, ze behoort tot het Zijne. Een huurling kan dat gevoel nooit hebben. De kudde is niet van hem  maar van een ander...

Jezus gebruikt heel vaak een beeld uit de leefwereld van de mensen om iets te zeggen over wie Hij is... Ik ben... Ik ben de Goede Herder. Niet zo maar een herder, maar een goede herder. Eén die zijn schapen kent en die gekend wordt door de kudde. Een schaap kent de stem van zijn herder en komt hem tegemoet, want het weet: bij mijn herder is het goed, hij zorgt voor mijn voedsel, hij zorgt voor goed leven. In dit ‘kennen’ van elkaar zit nog meer. Het is een kennen met het hart. Als we zeggen: “Ik ken je door en door”, dan heb je inzicht in die ander, dan weet je wat die ander ten diepste beweegt en bezighoudt. Kan jij van jezelf zeggen dat je Jezus door en door kent? Is dat te zien aan jou door je manier van handelen en spreken?

Het is gemakkelijk gezegd dat je bij Jezus’ kudde hoort, maar ‘ken’ je Hem wel? Ben jij oplettend genoeg om zijn stem te horen en te herkennen in alle rumoer om je heen? Ga je in op zijn roepstem om zo voedsel en leven te vinden? Of blijf je liever zonder Hem je weg zoeken door het leven? Ben je echt bereid om één kudde te worden? Het is niet zo eenvoudig als het lijkt. Laat ons eerlijk zijn: samen onze Norbertusparochie vormgeven is een hele opdracht voor ons! En wat met hen die uit een andere schaapstal komen? In Jezus’ ogen horen die er ook bij!

Het evangelie geeft niet zozeer antwoorden, het roept eerder vragen op. Het doet ons nadenken en een mening vormen. Zo voedt het ons geloofsleven. In die zin gebeurt er al wat er geschreven staat... De Goede Herder laat ons zijn stem horen en wij laten ons door Hem leiden... omdat we Hem kennen. We weten dat Hij ons samenhoudt en voedsel geeft om van te leven.