Geen meelopers maar navolgers

Meelopers

Steven Barberien

“Wie zijn vader en moeder, vrouw en kinderen, broers en zussen, ja zelfs zijn eigen leven niet haat, kan mijn leerling niet zijn.”
Jezus verstaat toch echt wel de kunst ons te choqueren! Hij bedoelt dat niet letterlijk maar schudt ons wakker met een typisch Joodse zwart-wittegenstelling…

Ik kan me zo voorstellen dat heel wat van zijn volgelingen, van die talloze mensen die met Hem meetrokken, niet zo goed wisten waaraan ze begonnen waren. Meegegaan met de massa, op zoek naar avontuur en spanning, zoals velen dat vandaag de dag nog altijd doen… En Jezus moet hen erop wijzen dat christen-zijn veel vraagt: ’t is als het ware alles of niets.

Wie toetreedt tot de Beweging van Jezus wordt geen lid van een sportclub, een koor, een gilde of een soos… Al die lidmaatschappen kosten immers slechts een deel van je tijd, een deel van je leven. 
Christen-zijn kun je niet reserveren voor één avond of ochtend in de week. Je bent het altijd en volledig of je bent het helemaal niet. Christen-zijn staat dus niet los van jouw familie, jouw gezin, van je werk en van je hobby’s. Als er dingen in je leven zijn die onverzoenbaar zijn met het geloof, dan moet je die laten. “Haten”, zegt Jezus, dus helemaal achterwege laten…

En daar hebben we moeite mee, u en ik! We hebben liever een à-la-cartegeloof, waarbij we zelf kunnen uitmaken wat ons het meeste boeit of aanspreekt. We hebben de natuurlijke neiging MINIMALISTISCHE christenen te zijn, die de kunst verstaan bijna niet te geloven, of nog net wel te geloven…, en we plukken hier en daar uit het evangelie wat ons het beste schikt. Zo volgen we liever eigenwijs ons plan, dan dat we ons buigen voor Gods wijsheid en zijn plan met ons.

Ook Paulus vraagt ons te handelen naar dit inzicht. Wie in Jezus gelooft, kan zich niet vastklampen aan gevestigde waarden, maar moet alles op z’n kop durven zetten. Een slaaf die eigendom is van zijn meester, moet dan de gelijke worden, de broeder zelfs. Radicaal anders…

Wie Jezus in zijn of haar leven een plek geeft, zal er rekening mee moeten houden dat dit veel vraagt van een mens. De meesten van ons hebben niet bewust voor het Doopsel gekozen. Het werd ons gegeven en we zijn ermee opgegroeid. Toch moet elke gedoopte er vroeg of laat eens voor gaan zitten en bij zichzelf nagaan of hij wel voldoende innerlijke kracht bezit om het geloof waar te maken. Als het ware overleggen of je sterk genoeg bent, voldoende in huis hebt om aan het einde de voltooiing te bereiken.

Christenen, wij gelovige mensen, hebben de Heilige Geest ontvangen maar moeten wel leren aandachtig te luisteren. Het is niet voldoende mee te drijven op de massa, neen, we moeten welbewust keuzes maken.

Dat is wat Jezus verlangt…

Geen meelopers… maar navolgers.

Amen.

Printversie