Eerste Heilige Communie 2017

Knuffelende kindjes

Steven Barberien

Jongens en meisjes,

Jullie hebben hier vooraan, bij de ark van Noach, de reddingsboot, jullie knuffels neergezet. Allerlei soorten dieren, die in en op de boot kunnen. En ik ga mijn knuffel er ook bij zetten…
Toen ik klein was, had ik dit roze olifantje bij me om te gaan slapen.

(Voor de ouders:) Toen ik groter werd en op café mocht gaan gebeurde het wel eens dat ik ging slapen met meer dan één roze olifantje voor ogen…

Zo’n knuffel is warm en zacht en geeft het gevoel dat er iemand bij je is… Je bent niet alleen, hoe donker het ook is… Wel, eigenlijk is God ook zo… Hij is heel dicht bij ons en we hoeven ons nooit alleen te voelen.

Jezus, die heeft ooit gezegd: “Ik ben de weg, de waarheid en het leven.” En daarmee zei Hij eigenlijk: als je bij Mij blijft, dan loop je niet verloren. Als je doet zoals Ik, dan word je gelukkig in je leven en als je spreekt zoals Ik, dan spreek je altijd de waarheid…

Jullie zijn allemaal gedoopt en dus noemen we jullie christenen… Mensen die willen zijn en leven als Jezus Christus. Probeer dus om je leven lang op Jezus te lijken. En zorg dat je zacht bent voor anderen, aardig en goed, warm van hart…, een beetje zoals een knuffel. Zo weten de mensen om jullie heen dat ze niet alleen zijn, dat jij bij hen bent…, net als Jezus…, net als jouw knuffel.

Straks, dan moet je jouw ouders, opa’s en oma’s maar een dikke knuffel geven en zeggen: ik ben er voor jou, net als Jezus… en je zult zien dat ze daar heel blij van worden.

Printversie