Als je begint met delen vermenigvuldigt zich het geluk
Cees Remmers
In hun evangelie vertellen Marcus, Mattheus en Lucas hoe ze zich Jezus herinneren. Ze beschrijven wat ze met hem hebben meegemaakt, wat hij heeft gezegd en gedaan. Ze doen dat alle drie op hun eigen manier en alle drie als gelovige volgeling van de man uit Nazareth. Het zijn dus geen onafhankelijke journalisten, die koel en afstandelijk verslag doen, maar het zijn enthousiaste aanhangers van de man uit Nazareth. En al hun verhalen zijn gekleurd door hun eerbied en bewondering voor die bijzondere man, man van God.
Vooral het evangelie van Johannes, de vierde en laatste die over Jezus schreef, heeft nog maar weinig met de precieze historie te maken. Bijna al zijn verhalen hebben een diepere betekenis en vooral bij hem moet je tussen de regels door lezen; er staat meer dan je op het eerste gezicht denkt.
Net als de andere drie vertelt hij over de broodvermenigvuldiging maar hij is de enige die erbij zegt: het was kort voor Pasen, het feest van de joden, en dat is een stille wenk. Met Pasen vierden de Joden dat ze bevrijd waren uit Egypte, door Jahweh naar een nieuw land waren gebracht en na de woestijn grazige weiden hadden gevonden.
Jezus laat de mensen gaan zitten (in het gras zegt Johannes erbij!…) en daar, in die grazige weiden, gebeurt het broodwonder…Te beginnen met vijf broodjes en twee visjes gaan de mensen aan het delen en niemand komt tekort; er blijft nog volop over.
Met dit verhaal, vlak voor het Joodse paasfeest dus, wil Johannes ons laten zien hoe de hele wereld een beter leven kan krijgen, dat alle mensen grazige weiden kunnen vinden en het voor iedereen Pasen worden kan. Bij Johannes is het verhaal geen stukje geschiedenis maar een parabel geworden, die ons wil leren dat er wonderen kunnen gebeuren en onze wereld rijk van God wordt, als er maar gedeeld wordt.
Een ander leerpunt vinden we in het jongetje met zijn vijf broodjes en twee visjes. Dat ventje leert ons dat je niet heel veel hoeft te hebben om te delen en anderen gelukkig te kunnen maken… Als je begint met delen vermenigvuldigt zich het geluk.
En wat lezen we nog meer? We horen Andreas zeggen: er is hier een jongetje met een handje vol eten maar wat moeten we met zo’n beetje voor zoveel mensen? Dat beschiet er toch niet aan… En zo denken wij ook als we de enorme nood zien in onze wereld en ons wordt gevraagd te delen. Dan denken we vaak: die paar euro die ik geef, beschiet er niet aan; het is een druppel op de gloeiende plaat; het is onbegonnen werk… Niet waar, zegt het evangelie: elk beetje helpt mee aan de vermenigvuldiging van geluk.
Twintig jaar geleden deed hij zijn eerste communie; hij moest iets in een doos doen voor de arme kinderen in Argentinië…Niet iets wat hij kwijt wilde en best kon missen, maar iets dat hij moeilijk af kon geven….Na lang nadenken gaf hij zijn echt leren voetbal weg… Twintig jaar later las hij dat Messi in de sloppenwijken zijn eerste voetbal had gekregen van een Nederlandse missionaris….Als hij Messi bezig ziet, als hij 80.000 mensen in het stadion ziet juichen om weer zo’n mooie goal en weet dat er nog anderhalf miljard mensen op tv meekijken, dan denkt ie wel eens stiekem…: 'Die Messi is misschien wel begonnen met mijn eerstecommuniebal…’ En hij weet nog dat er toen verteld werd dat een kleine gift iets heel groots kan worden... Wie deelt, vermenigvuldigt het geluk, leerde hij toen… Dat Messi miljoenen mensen plezier brengt, komt misschien wel door die eerste bal van mij… dat zou kunnen…Sinds hij het durfde vertellen aan zijn vrouw vindt ook zij elke goal van Messi een wondergoal!
preek2015